بررسی میزان شیوع علائم وسواس خواندن و نوشتن در دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان بابل

هدف: اختلال وسواس خواندن و نوشتن نوعی وسواس عملی است که مشخصهٔ عمدهٔ آن بازخوانی و بازنویسی است. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی میزان شیوع علائم وسواس خواندن و نوشتن و رابطهٔ آن با متغیرهای جمعیت‌شناختی دانش‌آموزان دبیرستانی انجام شد.روش‌بررسی: این پژوهش به‌صورت مطالعه توصیفی تحلیلی از نوع مقطعی بود. جامعهٔ آماری این پژوهش تمامی دانش‌آموزان دبیرستانی شهرستان بابل در سال تحصیلی 97-1396 بودند، از این تعداد 398 دانش‌آموز با استفاده از روش نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبتی انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری در این مطالعه مقیاس وسواس خواندن و نوشتن (امام‌قلی‌زاده، 1396) و پرسشنامهٔ جمعیت‌شناختی بود. داده‌های پژوهش، با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی و آزمون کای دو در نرم‌افزار spss نسخهٔ 24 تجزیه‌وتحلیل شد. همچنین سطح معناداری 0٫05>p در نظر گرفته شد.یافته‌ها: شیوع علائم وسواس خواندن و نوشتن در بین دانش‌آموزان 21٫60٪ (فاصله اطمینان 95٪: 25٫73 17٫48٪) بود. میزان شیوع در بین پسران 20٫52٪ (فاصله اطمینان 95٪: 25٫86 15٫18٪) و دختران 23٫08٪ (فاصله اطمینان 95٪: 29٫56 16٫59٪) به دست آمد. بین تحصیلات پدر، تحصیلات مادر، جنس، ترتیب تولد، محل سکونت با وسواس خواندن و نوشتن رابطه معناداری به دست نیامد؛ اما رابطه بین پایه تحصیلی (0٫024=p) و سن (0٫024=p) با وسواس خواندن و نوشتن دانش‌آموزان معنادار بود.نتیجه‌گیری: شیوع علائم وسواس خواندن و نوشتن در بین دانش‌آموزان بالا بوده (21٫60 ٪) و لزوم توجه مسئولین برای طراحی فعالیت‌های پیشگیرانه و درمانی در سطح مدارس را آشکار می‌سازد.