تاثیر تمرینات ادراکی‌حرکتی بر رشد مهارت‌های حرکتی پسران نا‌توان هوشی تربیت‌پذیر

زمینه و هدف: ناتوان هوشی یکی از ناهنجاری‌های ادراکیحرکتی دوران رشد است؛ کودکان دارای ناتوانی هوشی علاوه‌بر بهرهٔ هوشی در مهارت‌های حرکتی نیز نمرهٔ کمتری از هم سن و سال‌های خود کسب می‌کنند. پژوهش‌های متعددی تاثیر تمرینات بدنی مختلف بر بهبود مهارت‌های حرکتی سایر کودکان را نشان داده‌اند؛ بنابراین هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات ادراکیحرکتی بر رشد مهارت‌های حرکتی پسران ناتوان هوشی تربیت‌پذیر بود.روش‌بررسی: براساس هدف پژوهش، 20 پسر ناتوان هوشی تربیت‌پذیر از مرکز بهزیستی شهرستان مریوان با میانگین سنی3٫11 ± 8٫1 سال و ضریب هوشی 6٫84 ± 39٫14 با روش نمونه‌گیری هدفمند مطالعه شدند. از همهٔ کودکان پیش‌آزمون گرفته شد، سپس نمونه‌ها به‌صورت هدفمند به دو گروه 10 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند. در این پژوهش برای سنجش مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف از آزمون تبحر حرکتی برونینکس اوزرتسکی استفاده شد. گروه آزمایش، تمرینات ادراکی حرکتی را طی 24 جلسه و هر جلسه 45 تا 60 دقیقه و سه روز در هفته انجام دادند. پس از 24 جلسه تمرین از هر دو گروه، پس‌آزمون به عمل آمد. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمونهای ناپارامتریک ویلکاکسون و یومن‌ویتنی (نرم‌افزار spss16) تجزیه‌وتحلیل شد.یافته‌ها: نتایج نشان داد که این دورهٔ تمرینی تاثیر معناداری روی مهارت‌های حرکتی سرعت دویدن و چابکی (0٫008=p)، تعادل (0٫015=p)، هماهنگی دوسویه (0٫015=p) و قدرت (0٫011=p) در گروه آزمایش داشته است. درحالی‌که تاثیر این دورهٔ تمرینی روی مهارت‌های حرکتی سرعت پاسخ، کنترل بینایی حرکتی و سرعت و چالاکی اندام فوقانی ازنظر آماری معنادار نبود.نتیجه‌گیری: از نتایج به‌دست‌آمده چنین برداشت می‌شود که برنامهٔ تمرینی به‌کاررفته در پژوهش حاضر برای بهبود مهارت‌های حرکتی درشت در پسران ناتوان هوشی تربیت‌پذیر مناسب بوده و می‌تواند به‌عنوان برنامهٔ تمرینی توسط مراکز مربوطه به کار گرفته شود.