پیش‌بینی استرس والدگری مادران کودکان با ناتوانی‌ هوشی بر مبنای معنای زندگی و تاب‌آوری

زمینه و هدف: وﺟﻮد ﻛﻮدک استثنایی، ﺳﻼﻣﺖ جسمی و روانی ﻣﺎدر را ﺗﻬﺪﻳﺪ میﻛﻨﺪ. این امر ممکن است کیفیت زندگی مادر و کودک را تحت‌تاثیر قرار دهد. بنابراین هدفِ تحقیق حاضر که در شهرستان ارومیه انجام شد، پیش‌بینی استرس والدگری بر اساس معنای زندگی و تاب‌آوری مادرانی بود که کودکانی با ناتوانی هوشی دارند.روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی از ﻧﻮع هم‌بستگی است. جامعۀ آﻣﺎری اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺷﺎﻣﻞ مادران همۀ کودکان مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر ارومیه در سال تحصیلی 1395-1394 به تعداد 645 نفر بود که 208 مادر به‌شیوۀ نمونه‌گیریِ دردسترس از چهار مدرسه انتخاب شدند. اﺑﺰار اﻧﺪازه‌گیری، پرسش‌نامهﻫﺎی معنای زندگی کرامباف و ماهولیک، تنش والدینی آبیدین و تاب‌آوری کانر و دیویدسون بود. برای تحلیل داده‌ها از روش رگرسیون خطی چندگانه استفاده شد.یافته‌ها: ضرایب معنای زندگی (0٫001>p) و تاب‌آوری (0٫004=p) هر دو معنادار بود؛ بنابراین این دو متغیر توانستند متغیرهای پیش‌بین برای استرس والدگری باشند. همچنین مقدار ضریب تعیین برابر 0٫714 به دست آمده است که نشان می‌دهد حدود 72درصد از تغییرات استرس والدگری به‌وسیلۀ دو متغیر معنای زندگی و تاب‌آوری تبیین می‌شود.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج به‌دست‌آمده نتیجه گرفته شد که هرقدر معنای زندگی و تاب‌آوری مادران‌ کودکان با ناتوانی‌های ذهنی بیشتر باشد، میزان استرس والدگری آن‌ها کاهش می‌یابد.