مقایسهٔ مولفه‌های ادراک از خدا و همدلی در بین مادران کودکان استثنایی (نابینا، ناشنوا، کم‌توان ‌ذهنی)

زمینه و هدف: به‌طور معمول، تولد فرزند سازگاری‌های جدیدی را در خانواده می‌طلبد. آمدن نوزاد، علاوه‌بر مشکل‌های ویژه‌ای چون تغذیه، نگهداری، پرستاری و مانند آن، فشارهای روانی بسیاری را بر والدین تحمیل می‌کند. در این بین همدلی و ادراک از خدا می‌تواند تاثیرات مثبتی در کاهش فشارها برای مادران داشته باشد؛ لذا این پژوهش با هدف مقایسهٔ مولفه‌های ادراک از خدا و همدلی در بین مادران کودکان استثنایی شهرستان ارومیه انجام شد.روش‌بررسی: نوع روش ﺗﺤﻘﻴﻖ علی‌مقایسه‌ای بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر را مادران کودکان کم‌توان ذهنی و نابینا و ناشنوا تشکیل دادند که با استفاده از روش نمونه‌گیری دردسترس، تعداد 150 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. اﺑﺰار اﻧﺪازهﮔﻴﺮی، پرسشنامهٔ 72سوالی لارنس و پرسشنامهٔ داویس بود. برای انجام تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری از آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و همچنین از تحلیل واریانس، آزمون کلموگروف‌اسمیرنف، آزمون لوین، آزمون باکس و آزمون کرویت‌بارتلت با نرم‌افزار spss استفاده شد.یافته‌ها: نتایج حاصل از تحقیق نشان داد بین میانگین حضور، چالش، پذیرش، خیرخواهی، تاثیر، مشیت (مولفه‌های ادراک از خدا)، دیدگاه‌گرایی و آشفتگی شخصی (مولفه‌های همدلی) در سه گروه مادران کودکان استثنایی تفاوت معنا‌داری وجود نداشت؛ اما میانگین دغدغهٔ همدلانه (مولفهٔ‌ همدلی) برای سه گروه جامعه متفاوت به‌دست آمد (0٫012=p). براساس آزمون تعقیبی lsd مشخص شد میانگین دغدغهٔ همدلانه در دو گروه مادران کودکان کم‌توان ذهنی و نابینا (0٫014=p) و همچنین مادران کودکان کم‌توان ذهنی و ناشنوا از لحاظ آماری متفاوت است (0٫007=p).نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش حاضر، دغدغهٔ همدلانه مادران کودکان ناشنوا بیشتر از مادران کودکان نابینا و مادران کودکان کم‌توان ذهنی است؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت مادران کودکان ناشنوا بیشتر از دو گروه دیگر نیازمند کمک و راهنمایی و مداخله‌های درمانی درزمینهٔ همدلی هستند.