مدل سازگاری زناشویی براساس سبک‌های فرزندپروری با نقش میانجی طرح‌وارهٔ حوزه طرد/بریدگی و راهبردهای مقابله‌ای

هدف: سازگاری زناشویی به‌معنای ظرفیت سازگاری با مشکلات و توانایی حل آن‌هاست. پژوهشگران امروزه به‌دنبال یافتن عوامل مرتبط با سازگاری زناشویی هستند. هدف پژوهش حاضر ارائهٔ مدل سازگاری زناشویی براساس سبک‌های فرزندپروری با نقش میانجی طرح‌وارهٔ حوزه طرد/بریدگی و راهبردهای مقابله‌ای بود.روش‌بررسی: مطالعهٔ حاضر به روش همبستگی انجام شد. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر، زوجین مراجعه‌کننده به مراکز مشاورهٔ بهزیستی استان البرز در سال 1396 بودند. باتوجه به برآورد‌های انجام‌شده، 570 نفر (50درصد مونث و 50درصد مذکر) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل، پرسشنامهٔ سازگاری زناشویی (اسپینر، 1976)، پرسشنامهٔ راهبردهای مقابله‌ای یانگرای (1994)، پرسشنامهٔ سبک‌های فرزندپروری ادراک شده (یانگ، 1994) و پرسشنامه طرح‌واره‌های ناسازگار اولیه یانگفرم کوتاه (یانگ، 1988) بود. داده‌ها با روش همبستگی پیرسون و مدل‌یابی ساختاری تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss22 و amos23 تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج نشان داد، سبک‌های فرزندپروری با نقش میانجی راهبردهای مقابله‌ای جبران، اجتناب و طرح‌وارهٔ حوزهٔ طرد/بریدگی می‌تواند سازگاری زناشویی را تبیین کند (0٫001>p).نتیجه‌گیری: به‌طورکلی یافته‌ها نشان‌دهندهٔ نقش راهبردهای مقابله‌ای جبران، اجتناب و طرح‌وارهٔ حوزهٔ طرد/بریدگی در تبیین سازگاری زناشویی بود.