بررسی تاثیر تمرینات حسی‌حرکتی بر توانایی حرکتی دست دانش‌آموزان فلج مغزی اسپاستیک نیمهٔ بدن

زمینه و هدف: فلج مغزی از اختلال‌های حسی‌حرکتی بسیار شایع است که می‌تواند منجربه ناتوانی‌های عملکردی دست و کاهش در میزان مشارکت شود؛ بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی تاثیر تمرینات حسی‌حرکتی بر توانایی حرکتی دست دانش‌آموزان فلج مغزی اسپاستیک نیمهٔ بدن بود.روش‌بررسی: در مطالعهٔ نیمه‌تجربی حاضر، جامعهٔ آماری شامل تمامی دانش‌آموزان فلج مغزی مراکز توان‌بخشی کرمانشاه بود که 30 دانش‌آموز همی‌پلژی دختر و پسر اسپاستیک 8 تا 12ساله به‌صورت نمونهٔ دردسترس انتخاب و به‌شکل تصادفی به دو گروه 15نفره آزمون و کنترل تقسیم شدند. برای اندازه‌گیری توانایی حرکتی درشت دست از آزمون جعبه و مکعب استفاده شد. برنامهٔ تمرین شامل بخش حسی و حرکتی بود که طی هشت هفته و هرهفته 3 جلسه و هرجلسه 60 دقیقه انجام شد. تحلیل آماری داده‌ها با نرم‌افزار spss صورت گرفت. همچنین از آزمون‌های تی مستقل و زوجی در سطح معناداری 0٫05 استفاده شد.یافته‌ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد بعد از اعمال تمرینات هم‌زمان حسی‌حرکتی عملکرد حرکتی اندام فوقانی به‌صورت معناداری بهبود یافت (0٫047=p). تغییر میانگین در گروه تجربی از 8٫3 ± 11٫53 به 7٫58 ± 15٫80 و در گروه کنترل از 5٫63 ± 10٫73 به 5٫72 ± 10٫93 مشاهده شد.نتیجه‌گیری: به‌کارگیری تمرینات هم‌زمان حسی‌حرکتی می‌تواند منجربه بهبود توانایی حرکتی دست در صورت ایجاد تجربیات حسی‌حرکتی شود. ازاین‌رو می‌توان از این نوع تمرینات باتوجه به نیازهای کودکان فلج مغزی، در برنامهٔ توان‌بخشی دست آن‌ها استفاده کرد.