مقایسهٔ شاخص معلولیت صوتی معلمان زن مدارس استثنایی و مدارس عادی مقطع ابتدایی شهر اهواز

زمینه وهدف: عواملی مثل جنسیت، مقطع تدریس و مشخصات دانش آموزان، می توانند خطر ابتلا به مشکلات صوتی را تشدید کنند. این مطالعه بااستفاده از پرسشنامهٔ »شاخص معلولیت صوتی «، مشکلات صوتی معلمان زن مقطع ابتدایی را در مدارس استثنایی و مدارس عادی، با هم مقایسه کرد. روش بررسی: در این پژوهش مقطعی، تعداد 88 نفر از معلمان زن مقطع ابتدایی شهر اهواز، با طیف سنی 26تا40 سال، شامل 44 نفر از مدارس استثنایی و 44 نفر از مدارس عادی شرکت کردند. نمونه ها با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و ازنظر سوابق تدریس با هم منطبق شدند. شرکت کنندگان پرسشنامهٔ شاخص معلولیت صوتی را تکمیل کردند و به علت توزیع غیرنرمال داده ها، نمرات پرسشنامهٔ دو گروه بااستفاده از آزمون های من ویتنی و کای دو با هم مقایسه شد. یافته ها: نتایج نشان داد که بین دو گروه در زیرآزمون جسمی (0٫010=p) و امتیاز کلی پرسشنامه (0٫011=p) و فراوانی امتیاز بیشتر از 14٫5(0٫040=p)، تفاوت معنادار بود و معلمان زن مقطع ابتدایی در مدارس استثنایی (2٫333 =or)، بیش از دو برابر معلمان مدارس عادی، در خطر ابتلا به مشکلات صوتی بودند. نتیجه گیری: طبق نتایج مطالعهٔ حاضر، سلامت صوتی معلمان زن مدارس استثنایی مقطع ابتدایی، درمقایسه با همکاران شان در مدارس عادی، درمعرض خطر بیشتری است؛ لذا برگزاری کلاس های آموزشی متخصصان، به منظور افزایش آگاهی و آموزش تکنیک های پیشگیرانه از مشکلات صوتی، برای این گروه از معلمان، در اولویت قرار دارد.