اثر‌‌بخشی آموزش شناختی-رفتاری گروهی بر کاهش مشکلات روان‌شناختی و باور‌‌های غیر‌منطقی مادران کودکانِ با ناتوانی هوشی

هدف: مادران کودکانِ با ناتوانی هوشی از مشکلات روان شناختی و باورهای غیرمنطقی رنج می برند. هدف این پژوهش بررسی اثر بخشی آموزش شناختی رفتاری گروهی بر کاهش مشکلات روان شناختی و باور های غیر منطقی مادران کودکانِ با ناتوانی هوشی بود.روش بررسی: روش تحقیق حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری این پژوهش، شامل تمامی مادران کودکانِ با ناتوانی هوشی شدید تحت پوشش ادارهٔ بهزیستی شهر ابرکوه بود. برای انتخاب آزمودنی ها از روش نمونه گیری هدفمند استفاده شد. به منظور اجرای پژوهش پس از مصاحبهٔ بالینی، 40 نفر از مادران کودکان با ناتوانی هوشی شدید که سلامت روان شناختی پایینی داشتند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 20 نفرهٔ آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش، به مدت 8 جلسه (در هر هفته دو جلسه) در برنامهٔ آموزش شناختی-رفتاری تحت آموزش قرار گرفتند و گروه کنترل بدون دریافت هیچ گونه آموزشی نیز در لیست انتظار برای دریافت آموزش قرار گرفت. هر دو گروه آزمایش و کنترل پس از پایان جلسات آموزشی، از لحاظ سلامت روان شناختی بررسی مجدد شدند. داده های پژوهش حاضر با استفاده از شاخص های آمار توصیفی و آزمون تحلیل کواریانس در نرم افزار spss تجزیه و تحلیل آماری شد. یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد آموزش شناختی-رفتاری گروهی در گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری کاهش مشکلات روان شناختی و باورهای غیر منطقی را در مرحلهٔ پس آزمون در پی داشته است (p<0.001).نتیجه گیری: مادران کودکان با ناتوانی هوشی با کمک آموزش شناختی-رفتاری گروهی می توانند از توانمندی های خود بهرهٔ بیشتری برده و در برابر استرس های زندگی مقاوم تر گردند که در نهایت به افزایش سلامت روان شناختی آنان منجر می شود.