بررسی تاثیر آموزش امید، بر درگیری شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان دختر استثنایی (با ناتوانی هوشی)

زمینه و هدف: هدف این پژوهش بررسی تاثیر آموزش امید، بر درگیری شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر استثنایی بود.روش بررسی: این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری این پژوهش شامل تمامی دانش آموزان دختر استثنایی در دورهٔ دوم متوسطهٔ شهر خرم آباد در سال تحصیلی 1393-94 بودند. نمونهٔ پژوهش شامل 30 دانش آموز دختر استثنایی دورهٔ دوم متوسطه شهر خرم آباد بود که با استفاده از روش سرشماری انتخاب شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. آزمودنی های گروه آزمایش به مدت 9 جلسه تحت آموزش امید قرار گرفتند، اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکرد. در پایان از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. ابزار اندازه گیری، پرسشنامۀ درگیری تحصیلی زرنگ و معدل پایان نیمسال تحصیلی دانش آموزان بود. داده ها به روش آماری تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که آموزش امید، بر افزایش درگیری شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان گروه آزمایش (p<0.001) معنادار بود.نتیجه گیری: می توان نتیجه گرفت که آموزش امید می تواند باعث بالارفتن درگیری شناختی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان استثنایی (با ناتوانی هوشی) شود. بر این اساس به معلمان پیشنهاد می شود در طول دورهٔ آموزش خود، از آموزش امید به عنوان سازه ای مهم از روان شناسی مثبت به دانش آموزانی که امید کمتری دارند و تلاش و درگیری شناختی پایین تری دارند، استفاده کنند.