اثربخشی آموزش مبتنی‌بر مثبت‌اندیشی بر بهزیستی روان‌شناختی و کیفیت رابطهٔ زناشویی زوجین نابارور

زمینه و هدف: ناباروری به عنوان پدیده ای با ماهیت زیستی، هم زمان تاثیرات روانی فردی و بین فردی نیز دارد. از این رو بروز پیامدهای روانی و زناشویی به دنبال تشخیص ناباروری، پدیده ای قابل انتظار خواهد بود. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مبتنی بر مثبت اندیشی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت رابطهٔ زناشویی زوجین نابارور بود. روش بررسی: روش این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعهٔ آماری پژوهش حاضر شامل تمامی زوجین نابارور مراجعه کننده به مطب های متخصصان زنان و زایمان اردبیل بودند که از این میان 20 زوج نابارور به شیوهٔ نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامهٔ بهزیستی روان شناختی ریف و مقیاس کیفیت رابطهٔ زناشویی استفاده شد. برای تحلیل داده های این پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری (ancova) استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت رابطهٔ زناشویی زوجین نابارور تاثیر مثبتی دارد (p≤0.001). نتیجه گیری: درواقع نتایج پژوهش نشان می دهد که توانایی و مهارت افراد در تفکر مثبت بر سلامت روان شناختی، جسمانی و بین فردی تاثیر می گذارد. باتوجه به تاثیر آموزش مثبت اندیشی بر بهزیستی روان شناختی و کیفیت رابطهٔ زناشویی زنان نابارور بهتر است که به آموزش های ویژه به این زوجین و اقدامات پیشگیرانهٔ آن توجه شود.