اثر‌بخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن‌آگاهی بر کنترل افکار ناکارآمد در دختران فراری و بدسرپرست

زمینه و هدف: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش شناخت درمانی مبتنی برذهن آگاهی بر کنترل افکار ناکارآمد در دختران فراری و بدسرپرست شهر رشت بود. روش بررسی: پژوهش شبه آزمایشی بود و در آن از طرح پیش آزمون پس آزمون استفاده شد. جامعهٔ آماری شامل همهٔ دختران فراری و بدسرپرست بود که در مراکز وابسته به بهزیستی استان گیلان نگهداری می شدند. تعداد 12 نفر که شامل 6 نفر از دختران فراری و 6 نفر از دختران بدسرپرست بودند به صورت نمونه گیری غیراحتمالی و در دسترس انتخاب شدند. این افراد در دو گروه آزمایشی دختران فراری و گروه بدسرپرست قرار گرفتند. پس از اجرای پیش آزمون با استفاده از پرسشنامه های افکار ناکارآمد بک و وایسمن هر دو گروه در 8 جلسهٔ 90 دقیقه ای تحت درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از آزمون t وابسته و مستقل استفاده شد. یافته ها: نتایج آزمون t نمونه های وابسته نشان داد که شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کنترل افکار ناکارآمد دختران فراری و بد سرپرست اثر مثبت دارد (p<0/05) و (0٫004،0٫001=p)نتیجه گیری: می توان گفت که روش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر کنترل افکار ناکارآمد دختران فراری و بد سرپرست موثر است.