اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت به مادران بر کاهش نشانه‌‌های اختلال نقص‌توجه/بیش‌فعالی

زمینه و هدف: اختلال نقص توجه/بیش فعالی اختلال عصبی رفتاری بسیار شایع در دوران کودکی است. حضور کودک مبتلا به اختلال نقص توجه/بیش فعالی در خانواده وظایف مضاعفی را بر والدین این کودکان تحمیل می کند. این حضور باعث افزایش فشار روانی و مشکلات روان شناختی مانند اضطراب و افسردگی در والدین می شود. برای درمان این اختلال از روش های مختلفی مانند دارودرمانی، درمان رفتاری و شناختی استفاده می شود. هدف از این پژوهش اثربخشی آموزش گروهی فرزندپروری مثبت به والدین برکاهش نشانه های اختلال نقص توجه/بیش فعالی بود. روش بررسی: این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعهٔ پژوهش شامل تمامی کودکان با اختلال نقص توجه/بیش فعالی شهر مشهد بودند. نمونه شامل 20 کودک 8 تا12 ساله می شد که به کلینیک روان پزشکی بیمارستان ابن سینای مشهد مراجعه داشتند. این کودکان از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و سپس به طور تصادفی در دو گروه 10 نفری (گروه آزمایش و کنترل) قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامهٔ مرضی کودکان csi4 برای سنجش نشانه های اختلال نقص توجه/بیش فعالی استفاده شد. مادران گروه آزمایش به مدت 8 جلسه در برنامه آموزشی فرزندپروری مثبت شرکت کردند، ولی برای مادران گروه کنترل برنامهٔ آموزشی خاصی در نظر گرفته نشد.یافته ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که آموزش گروهی فرزندپروری مثبت به مادران بر کاهش نشانه های اختلال نقص توجه/بیش فعالی تاثیرگذار است (p<0.01).نتیجه گیری: با استناد به یافته های به دست آمده از این پژوهش می توان گفت برنامهٔ فرزندپروری مثبت رویکردی مناسب برای کاهش نشانه های اختلال نقص توجه/بیش فعالی است.