تاثیر حساسیت‌زدایی چشم و پردازش مجدد (emdr) بر رضایت از تصویر بدنی و عزت‌نفس در افراد قطع‌عضوشدهٔ مبتلا به درد عضو خیالی

زمینه و هدف: »درد عضو خیالی «، ماهیتی شایع و مبهم دارد و باور به داشتن ساختار معیوب ابعاد مهم عزت نفس و تصویر بدنی را در افراد قطع عضو شده تحت تاثیر قرار می دهد. در حالیکه درمان های دارویی و فیزیکی، اغلب با اثربخشی موقت و عود دوباره همراه هستند، روان درمانی، نتایج پایاتری را در پی داشته است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر درمان »حساسیت زدایی منظّم چشم و پردازش مجدّد « بر شدّت درد، تصویر بدنی و عزت نفس در بیماران مبتلا به درد عضو خیالی بود.روش بررسی: در این مطالعهٔ نیمه آزمایشی که در سال 95-1394 در سازمان جمعیت هلال احمر استان تهران انجام شد، با استفاده از روش نمونه گیریِ قضاوتی، از بین 47 بیمار قطع عضو شده، 26 نفر از نظر ابتلا به درد عضو خیالی غربال شده و به روش جای گماریِ تصادفی به دو گروه »مداخله « (13نفر) و »کنترل « (13نفر) اختصاص یافتند؛ سپس به وسیلهٔ ابزار عزت نفس روزنبرگ (rse)، روابط چند بُعدی خودبدن (mbsrq) و پرسش نامهٔ درد مک گیل (sfmpq) مورد سنجش قرار گرفتند. همچنین از آزمون های تحلیل کوواریانس چند متغیره، هم بستگی پیرسون و هم بستگی پاره ای استفاده شد.یافته ها: نتایج آنالیز کوواریانس نشان داد که تفاوت نمرهٔ پیش آزمون و پس آزمون بین دو گروه مداخله و کنترل در سه حیطهٔ درد (p<0.001)، عزت نفس (p<0.001)، و تصویر تَن (p<0.001) معنادار است. نتایج، نشان دهندهٔ کاهش معنادار درد و افزایش عزت نفس و رضایت از تصویر بدنی می باشد.نتیجه گیری: درمان »حسّاسیّت زدایی منظّم چشم و پردازش مجدّد « قادراست درد عضو خیالی را کاهش داده و از طریق بی اعتبار کردن شناخت های ناکارآمد پیرامون نقص عضو، تصوّر فرد از نقص و نازیبایی بدنش را تعدیل کند و عزت نفس فرد را ارتقا دهد.