مهارت‌های حرکتی در کودکان با ناتوانی هوشی: ارزیابی و ارتباط آن با برخی از عوامل موثر

هدف: تحقیقات اندکی در ارزیابی مهارت های حرکتی کودکان با ناتوانی هوشی صورت گرفته است. سطح بالایی از مهارت های حرکتی می تواند به لذت مادام العمر از فعالیت بدنی، مشارکت در ورزش و شیوهٔ زندگی سالم کمک کند. هدف از انجام این تحقیق ارزیابی مهارت های حرکتی کودکان با ناتوانی هوشی و ارتباط آن با سطح هوش، تعداد خواهر و برادر و وضعیت اجتماعی-اقتصادی خانواده و مقایسه بین دختران و پسران و در میان دانش آموزان شهر و روستا بود.روش بررسی: تحقیق حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. 124 کودک با ناتوانی هوشی (58 دختر و 66 پسر) 107 ساله به صورت نمونه گیری هدفمند از جامعهٔ دردسترس انتخاب شدند. برای ارزیابی مهارت های حرکتی ازآزمون (mabc-2) استفاده شد. از آزمون تی مستقل و ضریب همبستگی اسپیرمن برای تحلیل داده ها استفاده گردید.یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که 80٫6 درصد کودکان دارای مشکلات حرکتی شدید، 7٫3 درصد در مرز مشکلات حرکتی و تنها 12٫1 درصد فاقد مشکلات حرکتی بودند. هیچ گونه تفاوت معناداری بین دختران و پسران و همچنین بین دانش آموزان روستا و شهر در مهارت های حرکتی یافت نشد. به علاوه بین سطح iq با هر سه زیرمقیاس چالاکی دستی، دریافت پرتاب و تعادل آزمون مجموعهٔ ارزیابی حرکت برای کودکان ویرایش دوم (mabc-2)، همبستگی مثبت و معناداری وجود داشت (p<0.01)؛ بین سطح درآمد خانواده، میزان تحصیلات پدرومادر با هر سه زیرمقیاس آزمون mabc-2 همبستگی منفی و معناداری وجود داشت (p<0.01).نتیجه گیری: افراد با ناتوانی هوشی مشکلات زیادی در انجام تکالیف حرکتی دارند که به نظر می رسد با شدت یافتن درجهٔ ناتوانی هوشی، مشکلات حرکتی نیز بیشتر می شود.