پیش‌بینی تاب‌آوری و شادکامی معلمان مدارس استثنایی براساس دینداری در کار

زمینه و هدف: در جهان دغدغه برانگیز کنونی، اگر افراد نتوانند زندگی کاری لذّت بخشی را تجربه کنند، با مشکلات جدی در سلامت روان روبه رو می شوند. ازاین رو دینداری نقش مهمی در سلامت روان دارد؛ لذا هدف این پژوهش رابطهٔ دینداری در کار با تاب آوری و شادکامی در میان معلمان مدارس استثنایی شهر زاهدان بود. روش بررسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهٔ آماری را تمامی معلمان مدارس استثنایی شهر زاهدان شامل دوره های ابتدایی و متوسطهٔ اول و متوسطهٔ دوم، در سال تحصیلی 95-1394 تشکیل دادند. با روش نمونه گیری دردسترس، تعداد 135 نفر به عنوان نمونهٔ آماری انتخاب شدند. داده ها بااستفاده از پرسشنامهٔ دینداری در کار لین و نوتون و واندروین، مقیاس تاب آوری کانر و دیویدسون و مقیاس شادکامی هیل و آرگیل جمع آوری شدند. برای تحلیل داده ها، همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره به کار گرفته شد. داده ها به کمک ویراست 21 نرم افزار spss تجزیه وتحلیل شدند. یافته ها: باتوجه به نتایج حاصل از داده ها، بین مولفه های دینداری در کار (ارتباط، معنا، اجتماع، پرهیزگاری و واگذارکردن) با تاب آوری در معلمان مدارس استثنایی رابطهٔ مثبت و معناداری وجود دارد (p<0.001). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره برای پیش بینی تاب آوری معلمان مدارس خاص نشان داد که مولفهٔ معنا، مهم ترین پیش بینی کنندهٔ تاب آوری در این معلمان است (p<0.004)؛ همچنین نتایج مشخص کرد: بین مولفه های دینداری در کارارتباط، معنا، اجتماع، پرهیزگاری و واگذارکردن) با شادکامی در معلمان مدارس استثنایی رابطهٔ مثبت و معناداری مشاهده می شود (p<0.001). نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون چندمتغیره هم زمان برای پیش بینی شادکامی معلمان مدارس خاص بیان کرد که مولفهٔ اجتماع، مهم ترین پیش بینی کنندهٔ شادکامی در این معلمان است (p<0.001).نتیجه گیری: به نظر می رسد یاری جستن از ایمان و باورهای دینی در کار، سبب ارتقای تاب آوری و ایجاد شادکامی در معلمان مدارس استثنایی، جهت مقابله با تنیدگی ها و پریشانی های روان شناختی ناشی از فشارکاری و خستگی های ناشی از آموزش دانش آموزان، می شود.