چندلایگی و تعلیق معنای قطعی در شعر شفیعی کدکنی با تکیه بر نماد و پارادوکس

متن ادبی قابلیت چندلایگی و تاویل‌پذیری دارد. دلیل این وضعیت، حضور بعضی از ایماژها در متن است. این مقاله می‌کوشد تا دو صنعت ادبیِ نماد و پارادوکس را در شعر شفیعی کدکنی از جهت نقشی که در تعلیق دائم، قطعی و چندلایگی معنا دارند و نیز به‌عنوان دو صنعت ادبی که شکاف و خلا عمیقی را میان زبان عادی و زبان بلاغی ایجاد می‌کنند، مورد تحلیل و بررسی قرار دهد. پرسش اصلی این پژوهش این است که نماد و پارادوکس، به چه میزان در ایجاد لایه‌های متفاوت معنایی در شعر شفیعی نقش دارند و سهم هرکدام از این دو آرایه در ایجاد شکاف و خلا میان دو قطب عادی و بلاغی زبان و ایجاد چندلایگی معنای متن چه میزان است؟ یافته‌ها و شواهد موجود در متن نشان می‌دهد که عنصر نماد در مقایسه با پارادوکس در سیّالی و عدم قطعیت، پنهان‌سازی و تعلیق معنا در اشعار شفیعی از جایگاه مهم‌تری برخوردار است و پارادوکس نیز علیرغم تازگی، زیبایی و شگفت‌انگیزیِ کاربرد، در مقایسه با نماد بسامد کمتری دارد. براین اساس، شفیعی کدکنی بر اساس درک راستینی که از قدرت نماد در پویایی و فرازمانی معنا دارد، خلا ادبی و عمیقی را میان زبان عادی و ایدۀ متن  که نتیجه آن، شکستن ساختار عادی زبان و شور هیجان در معناست ایجاد می‌کند. روش پژوهش توصیفی و تحلیلی با ارائۀ آمار است.

multilayerity and suspension of definite meaning in shafi'i kadkani's poem (based on symbol and paradox)

literary text has a unique capability. the reason for this is the presence of some of the characters in the text. the present article attempts to analyze the two literary industry of symbols and paradox in shafiee kadkani 's poetry that they have meaning in permanent deterministic and semantic suspension and also as two literary industries that create a deep gap and gap between ordinary language and rhetorical language. the main question of this research is: how much does the symbol and the paradox contribute to the creation of different semantic layers in our poetry and the contribution of each of these two arrays to create gap and gap between the common and rhetorical poles of language and create a sense of the meaning of the text? the findings and evidence in the text indicate that the symbol element has more important position compared to paradox in fluency and uncertainty, negation and suspension of meaning in shafiee poems and paradox also has novelty, beauty and usefulness in comparison with less frequency symbols. accordingly, shafiee kadkani gets a literary and deep gap between the normal language and the idea of text that the result of which is the breaking of the normal structure of language and the passion of emotion. the research method is descriptive and analytical.