رمانتیسم اتوبیوگرافیک (شرح‌ حالی) در شعر امیری فیروزکوهی

مکتب رمانتیسیسم در اواخر قرن هجدهم در اروپا و در برابر مکتب عقل‌‌گرای کلاسیسیم به‌وجود آمد. این مکتب زمینه‌‌های گوناگونی مانند ادبیات، فلسفه، علوم‌‌اجتماعی، سیاسی، هنر و... را دربرمی‌‌گیرد. اوج رمانتیسم، در اروپای قرن نوزدهم بود؛ اما بعد‌‌ها به سرتاسر جهان رسید و کشورهای دیگری را تحت‌تاثیر قرار داد. ایران نیز مانند سایر کشورها تحت‌تاثیر این مکتب قرار گرفت. محققان برآنند که رمانتیسم در ادبیات معاصر ایران با «ایده‌آل» عشقی و «افسانۀ»‌‌‌‌ نیمایوشیج آغاز شد. بعدها شاعران دیگری تحت‌تاثیر این مکتب شعر سرودند. فردگرایی و توجه به هویت فرد، از تاثیرهای رمانتیسم بر جهان مدرن است. اتوبیوگرافی یا خودزندگی‌‌نامه، نوشته‌‌ای است که نویسنده از ذهن و زندگی شخصی خود حکایت می‌‌کند. امیری فیروزکوهی، از شاعران سنت‌‌گرای معاصر است که در انواع قالب‌‌ها شعر سروده‌است و اغلب شعرهای وی نیز روایتی از زندگی شخصی و هنری و به تعبیری حسب‌‌حال اوست که ماهیتی رمانتیکی دارد و سرشار است از احساس درد، غم، رنج، اندوه، نا‌‌‌امیدی و... . این جستار به روش توصیفیتحلیلی انجام شده‌است. از‌جمله نتایج این پژوهش می‌‌توان به جلوه‌‌هایی از رمانتیسم، همچون احساس‌گرایی، طبیعت‌‌گرایی، نوستالژی، میل به سفر و... در اشعار زندگی‌‌نامه‌‌ای امیری فیروزکوهی و همچنین وجود تصویرهای رمانتیکی در شعرهای اتوبیوگرافیک او اشاره کرد.