رفتارشناسی مردم مدینه در مواجهه با سیاست‌های معاویه

معاویه برای استقرار و استحکام حکومت اموی مصمم بود، با تغییر ذائقه‌های فرهنگی، تطمیع و همچنین متکی بر ارتشی نیرومند تمام مخالفان به‌ویژه هواداران و شیعیان علی(ع)را از سر راه بردارد. از این‌رو کوشید با اتخاذ سیاست‌هایی تحریک‌کننده آنان را علیه حکومت برانگیزاند و موجبات نابودی ایشان را فراهم نماید؛ این سیاست در مورد حجربن‌عدی و یارانش کارگر افتاد و باعث شهادت ایشان گشت. از آنجایی‌که مدنیان هم اعم از حامیان شیخین و شیعیان رویکرد منفی نسبت‌ به‌حکومت معاویه داشتند، سیاست یادشده در این شهر خصوصاً در مورد انصار اعمال گشت. پژوهش پیشرو، می‌کوشد تا با ‌روش کتابخانه‌ای، به این سوال پاسخ گوید که عملکرد مردم مدینه به‌ویژه انصار در مواجهه با سیاست‌های معاویه چگونه بود و چه عواملی در پدیداری آن اثرگذار بودند؟ یافته‌ها گویای آن است که ایشان با توجه به شرایط سیاسی و به تبعیت از امام حسن(ع) و امام حسین(ع) و دیگر بزرگان قریشی ساکن در مدینه اقدام عملی در مبارزه با حکومت وی بروز ندادند و این شرایط سخت را تحمل نمودند. همچنین در این دوره نوعی وفاق سیاسی و اجتماعی میان مردم مدینه در رویارویی با حکومت اموی پدیدار گشت.

praxeology of the people of medina in the confrontation with muawiya’s policies

mu’awiyah was determined to establish and strengthen the umayyad government, by changing cultural tastes, and relying on a strong army to eliminate all opponents, especially supporters and shiites of ali (a.s.). therefore, by adopting provocative policies, he tried to arouse their emotional feelings and provide the means for their destruction. this policy worked for hujar bin adi and his companions and caused their martyrdom. since the madanis, including the supporters of sheikhs and shiites, had a negative attitude towards muawiya’s government, the aforementioned policy was applied in this city, especially to the ansar. the upcoming research tries to answer this question with the library method, how was the performance of the people of medina, especially the ansar, in facing the policies of muawiya and what factors were effective in its emergence? the findings show that according to the political conditions and following imam hassan (a.s.) and imam hussain (a.s.) and other qureshi lords living in medina, they did not take any practical action to fight against his rule and endured these difficult conditions. also, during this period, a kind of political and social harmony emerged among the people of medina in the confrontation with the umayyad government.