اقدامات امام صادق (ع) در جهت رفع آسیب‌های فرهنگی شیعیان با تکیه به روایات تقیه

یکی از روش های درمان آسیب های فرهنگی شیعیان توسط امام صادق تقیه است، زیرا دوران امامت ایشان (1481-14 هق) به جهت وجود برخی از شرایط با دوران ائمه دیگر متمایز شد به همین جهت امام از این فرصت استفاده نمود و در جهت رفع آسیب‌ها ازجمله آسیب‌های فرهنگی آن‌هم با روش تقیه اقدام نمود. این نوشتار عهده‌دار اقدامات امام صادق در جهت رفع آسیب‌های فرهنگی با تکیه به روایات تقیه است. برای این هدف با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با ارجاع به منابع روایی تاریخی به بررسی وضعیت ویژه دوران امام صادق پرداخته، سپس آسیب‌های فرهنگی موجود در عصر ایشان را بررسی نموده و در ادامه به اقدامات امام صادق پرداخته است. بررسی و تحلیل‌ها نشان داد که حضرت برای درمان آسیب‌های فرهنگی شیعیان را به تقیه و مدارا، توجه دادن اصحاب به حساسیت زمانه، همزیستی مسالمت‌آمیز شیعیان با دیگران، بیان معارف به روش متعدد توصیه نمود.

The actions of Imam Sadegh (AS) in order to Eliminate the Cultural Damages of the Shiites by Relying on the Narrations of Taqiya

Imams (as) have always sought pathology and treatment of the damages in society of Shiites and their companions. Imam Sadegh (AS) is one of those who dealt with various types of pathology, especially the cultural pathology of Shiites, and treated it with various methods. One of these methods is taqiya; Because the period of the Imamate of him (148114 AH) was different from the period of other Imams due to some conditions. For this reason, the Imam used this opportunity and took action to eliminate the damages, including cultural ones, by the method of Taqiya. This article talks about Imam Sadegh’s actions to eliminate cultural damages based on the narrations of Taqiyya. For this purpose, using descriptiveanalytical method and referring to historical narrative sources, the article studied the special situation of Imam Sadegh’s time, then examined the cultural damage in his time and then Imam Sadegh’s actions. Studies and analyzes showed that in order to treat cultural damages, the Imam advised Shiites to have Taqiya and tolerance, to pay attention to the sensitivity of the time, to resolve intellectual differences within the religion, and to express knowledge in various ways.