معرفی شهرهای چین در منابع تاریخی و جغرافیایی فارسی‌زبان

سرزمین وسیع چین به ویژه ترکستان شرقی از دیرباز مورد توجه مورخان و جغرافی نگاران مسلمان بوده و آنها در قرون نخستین اسلامی، صفحاتی از کتاب‌های خویش را به وصف این سرزمین‌ اختصاص داده‌اند. با این‌حال از قرن هفتم هجری، حملات مغول به سرزمین‌های اسلامی موجب افزایش توجه نویسندگان مسلمان فارسی‌نویس به سرزمین چین شد. درواقع مغولان با فتح سرزمین‌های اسلامی و غلبه بر چین موجب ارتباط بیشتر میان سرزمین‌های اسلامی و چین شدند. جانشینان مغول ها در ایران یعنی ایلخانان و تیموریان نیز روابط گسترده‌ای با چین برقرار کردند. این جغرافی نگاران و مورخان، غالباً اطلاعات بازرگانی، سیاسی و مذهبی درباره چین ارائه کرده‌اند. در این پژوهش به صورت توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای و با تکیه بر منابع فارسی، شهرهای چین از نگاه جغرافی نگاران و مورخان را بررسی کرده و درصدد پاسخ به این سوال است که شهرهای چین در منابع فارسی چگونه توصیف شده است؟

Introduction of Chinese cities in historical and geographical sources in Persian

The vast land of China, especially East Turkestan, has long been the focus of Muslim historians and geographers, who in the first centuries of Islam devoted pages of their books to the description of this land. However, from the seventh century AH, the Mongol invasions of Islamic lands increased the attention of Persian Muslim writers to China. In fact, with the conquest of the Islamic lands and the conquest of China, the Mongols created a better connection between the Islamic lands and China. The successors of the Mongols in Iran, the Ilkhans and the Timurids, also established extensive relations with China. These geographers and historians have often provided business, political, and religious information about China. In this research, descriptivelyanalytically and using library resources and relying on Persian sources, Chinese cities are studied from the perspective of geographers and historians and this article seeks to answer the question that how Chinese cities be described in Persian sources.