مولفه‌های کارناوال باختین در رمان نگران نباش

میخائیل باختین، رمان رانزدیک‌ترین واقعۀ هنری به کارناوال‌های مردمیِ جاری در سطح خیابان‌ها و مکان‌های عمومی می‌دانست، بدین دلیل که رمان، بیشترین قابلیت انعکاس مساویِ صداهای مختلف انسانی و اجتماعی را در خود دارد و از سلطۀ تک‌صدایی گفتمان مسلط بر جامعه می‌کاهد تا ‌آنجا که به واژگونی در نیروهای قاهر فرهنگی، مذهبی، اخلاقی و به سطح آمدن فرهنگ فرودستی و عامیانه می‌انجامد تا مروج مردم‌سالاری باشد. رمان نگران نباش نوشتۀ مهسا محب‌علی، رمانی است که با دستمایه قرار دادن واقعۀ زمین‌لرزه در ابرشهرتهران، تخیل واژگونی در ابعاد گوناگون و فرادستی جامعه را به طیف‌های پایین‌تر وعام‌تر طبقات اجتماعی، به‌خصوص نسل جوان، و بروز گفتمان چندصدایی بسط می‌دهد. دراین رمان، تقریباً تمام نشانه‌های کارناوال‌گرایی را می‌توان جست: گفتمان چند صدایی، زبان عامیانه، نسبیت، رئالیسم گروتسک، واژگونی، دیوانگی، خندۀ مرگ و...؛در مقالۀ حاضر، پس از مروری کوتاه بر ویژگی‌های کارناوالیتۀ باختین، رمان نگراننباش براساس این نظرگاه و ویژگی‌های آن، تجزیه و تحلیل شده ‌است