مقایسه تطبیقی شعر روایی نیما یوشیج و خلیل مَطران با تامّلی در میزان خلّاقیّت هنری دو شاعر

به‌کارگیری شعر روایی با هدف بیان دغدغه‌‌های انسانی و اجتماعی، یکی از وجوه مشترک میان نیما یوشیج و خلیل مطران در شعر معاصر فارسی و عربی است. مقدار زیادی از اشعار نیما، جنبه روایی دارد. خلیل مطران نیز جزو شاعرانی است که شعر روایی را وارد شعر معاصر عربی کرده است. این پژوهش با روش تحلیلی ـ توصیفی و با تکیه بر روش ادبیّات تطبیقی، میزان خلّاقیّت و هنرآفرینی دو شاعر را در شعر روایی بررسی و مقایسه کرده است. نتیجه به‌دست‌آمده از پژوهش نشان می‌دهد که نیما با خلّاقیّتی شاعرانه، نمادهای افسانه‌‌ای را به گونه‌‌ای در تاروپود شعر روایی خود تنیده که جنبه هنری بدان بخشیده است، امّا مطران با استفاده از موادّ تاریخی، شعری روایی را در قالبی سنّتی پدید آورده است. نوآوری نیما در خلق یک معنای تخیّلی تازه و پیوند دادن آن با زندگی امروز است، امّا خلّاقیّت مطران، محدود به ایجاد ارتباط میان یک روایت تاریخی با دنیای امروز است. در مجموع می‌‌توان گفت، میزان ابتکارات نیما در خلق مضمون‌‌های نو، به کمک شعر روایی، با توجّه به گستردگی دامنه تخیّل در آن، بسیار بیشتر از مطران است.