خوانش صورت‌‌گرایانه داستان بلند سفر (نوشته محمود دولت‌آبادی)

فرمالیسم روسی، رویکردی است که اوایل قرن بیستم به وجود آمد و هدف نظریّه‌پردازان آن مشخّص کردن شیوه‌‌ای علمی در نقد متون ادبی بود. آنان ادّعا داشتند که به‌جای نویسنده اثر، خود اثر ادبی باید در محور توجّه قرار گیرد و «ادبی بودن» متون ادبی، موضوع اصلی در نقد ادبی محسوب شود. آنان با اتّخاذ این شیوه، مطالعه و بررسی متون ادبی را به سوی مسایل مربوط به شکل و تکنیک سوق دادند. در مقاله حاضر، علاوه بر توضیحی درباره صورت‌گرایی (فرمالیسم) و مفاهیم خاصّ مربوط بدان، با انتخاب این شیوه، به چگونگی کاربرد مفاهیم صورت‌‌گرایان در تحلیل این داستان پرداخته شده است.