مبانی تاویلی روح در نثر عرفانی فارسی و تفاسیر قرآن کریم

بحث تاویل و هرمنوتیک نه مربوط به گذشته است و نه منحصر به متون مذهبی، بلکه دامنه ای بسیار وسیع و گسترده دارد. در قرون اخیر مباحث تاویل و هرمنوتیک در حوزه علوم انسانی به ویژه ادبیات به طور قابل توجهی خود را نشان داده‌اند. توجه اندیشمندان به مقوله هرمنوتیک آنچنان از اهمیت برخوردار بوده است که شعبه‌ای از نقد ادبی اروپا محسوب می‌شود و در آن علم جایگاه ویژه‌ای یافته است. از آنجایی که اخیراً در ادبیات فارسی نیز این مسیله مورد توجه و اقبال خاصی قرار گرفته است. در این مقاله سعی شده است که از رهگذر تحقیق و تتبع در باب تاویل و هرمنوتیک و مطالعه قرآن کریم، تفاسیر آن و متون منثور عرفانی فارسی برای نخستین بار به مساله تاویل روح و چگونگی تاویلات آن در متون منثور عرفانی فارسی و تفاسیر قرآن کریم پرداخته شود و در این میان موضوعاتی چون برداشت‌های تاویلی عرفا از روح، میزان توجه آنها در تاویلات به قرآن کریم، تشابهات و تفاوت‌های تاویلات در بین متون منثور عرفانی و تفاسیر قرآن کریم مورد تحلیل و بررسی بیشتر قرار گیرد.