کاربست اَشکال آشنایی‌زدایی و هنجارگریزی در شعر احمدرضا احمدی

در پژوهش حاضر، با رویکرد زبان‌‌شناسانه و روش تحلیلی توصیفی‌ ، زبان شعر احمدرضا احمدی از منظر صورت‌گرایی (فرمالیسم) نقد و بررسی می شود. از کاربست این نظریه در بررسی اشعار احمدی، این نتیجه‌‌ به دست آمد که زبان خاص وی، با کمک انواع آشنایی‌‌زدایی‌‌ها و هنجارگریزی‌‌های لفظی و معنایی و نیز ساخت ترکیبات و اصطلاحات گوناگون، برجستگی ویژه‌‌ای پیدا کرده‌است که می‌‌توان گفت سبک و زبان متفاوتی دارد. شاعر از ابتدای کار سرودن تاکنون، یکسانی زبان و محتوا را در سروده‌‌های خود حفظ کرده‌است و به شکلی روایت‌گونه، روزمرگی‌‌ها و اتفاقات رایج زندگی را بازنموده‌است و با بهره‌‌گیری از توان بالقوّۀ زبان و عدول از هنجارهای زبانی و فنّ زدودن عادت‌های مالوف و مانوس کاربردهای رایج کلمات و جملات، روایت‌‌ها و مضمون‌‌هایی نو آفریده، شکل تازه‌ای به زبان بخشیده‌است.

Applying some forms of Defamiliarization and Deviation in Ahmad Reza Ahmadi's Poetry

Using a descriptiveanalytical method and through a linguistic approach, the poetic language of Ahmad Reza Ahmadi has been criticized in terms of formalism in present study. The results show that applying various types of verbal and semantic defamiliarazations and deviations, as well as making various combinations and expressions, has given a special prominence to his particular language in such a way that it can be said that he has a different style and language. Since the beginning of the work, the poet has kept in his poems the uniformity of language and content, and has narrated the routine and common events of life, and, with the use of potential power of language, abandonment of lingual norms and defamiliarization of usual habits, and also through common utilization of words and sentences, has created new narrations and themes and developed a new form of language.