|
|
بازتاب کهنالگوهای نظریۀ یونگ در کتاب «من زندهام»
|
|
|
|
|
نویسنده
|
عرب یوسفآبادی فائزه ,دیانتی الهام
|
منبع
|
پژوهشنامه نقد ادبي و بلاغت - 1397 - دوره : 7 - شماره : 1 - صفحه:147 -161
|
چکیده
|
کتابِ من زندهام از آثار پیشگام حوزۀ نشر خاطرات خودنگاشت زنان در دوران اسارت است. شناخت روانشناسانۀ ابعاد مختلف کیفیات روحی زنان رزمنده در دوران اسارت، برای افزایش روحیۀ پایداری و استقامت و نیز الگوگیری از این شیرزنان ضروری است. پژوهش حاضر بر آن است تا با روش تحلیلی توصیفی به روانشناسی تحلیلی این اثر بپردازد. هدف این جستار، بررسی و شناخت کهنالگوهای نظریۀ یونگ در این روایت است. نتایج پژوهش نشان میدهد که هر یک از شخصیتهای موجود در روایت، منعکسکنندۀ یکی از کهنالگوهای نظریۀ یونگ است. کهنالگوی مادر اعظم در این روایت، شامل دو مصداق «مادر» و «وطن» است. مصداق کهنالگوی شخصیت «پیر خردمند» یا «پیرمرد دانا» در این اثر، «امام خمینی(ره)» است که رهبر و راهنمای معصومه بوده، باعث تحول فکری او شدهاست. در این روایت، کهنالگوی آنیمای مثبت، شخصیت «سید صفر صالحی» را به کنشهای مختلف برانگیختهاست. آنیمای مثبتی که معصومه در دل سید صفر صالحی افکنده، او را مبدل به فردی مصمم کردهاست که تکامل و جاودانگی خود را با وجود معصومه و زندگی در کنار او میداند. از سوی دیگر، به دلیل حضور موثر یک بانو در فعالیتهای مردانه با تجلی و ظهور آنیموس در روان معصومه آباد مواجه هستیم. بر این اساس، قهرمان این روایت، زنی آزاده و قدرتمند است که همپای مردان به مبارزه میپردازد و در فراز و نشیب انقلاب به عنوان یک عامل اثرگذار ظاهر میشود وآنیموس تقویتشدۀ او در دوران اسارت، قویترین چهرهای را به نمایش میگذارد که زنی در عصر او میتوانست داشته باشد.
|
کلیدواژه
|
کهنالگوها، یونگ، من زندهام، آنیما، آنیموس، کهنالگوی مادر اعظم، پیر خردمند
|
آدرس
|
دانشگاه زابل, گروه زبان و ادبیات فارسی, ایران, دانشگاه زابل, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Reflection of Archetypes of Jung's theory in the book "I'm alive"
|
|
|
Authors
|
Arab Yousef-abadi Faezeh ,Diyanati Elham
|
Abstract
|
Upon arrival, modernity caused widespread changes in various levels of Iranian society, including the intellectual and cultural levels, and the mystical discourse, as a dominant traditional discourse in Iranian culture, changed afterwards. Persian novels were among the works that showed these changes or they themselves were involved in creating an effective dissidence. So, their examination can play an important role in rheology of mysticism and its position in the contemporary era. This research is to investigate the representation of mystic discourse in the novels of "Wandering Island" and "Wandering Cameleer" of Simin Daneshvar. Three "traditional", "modern" and "semitraditional" discourses have been represented in this novel. In traditional discourse, the revival of the traditional role of mysticism in man's emancipation has been emphasized; but mysticism has been criticized in modern discourse and it has no role in this thought to solve the problems of contemporary society. The representation of these two discourses has been accomplished, if not say badly, with at least considerable weaknesses. In the "semitraditional" discourse in which representation is accompanied with "goodness", the author presents, based on the teachings of traditional mysticism, a kind of mysticism that is consistent with modern society.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|