گرایش به دموکراسی و عوامل اجتماعی موثر بر آن در بین شهروندان تهرانی

این پژوهش بهمنظور مطالعۀ میزان گرایش به دموکراسی و بررسی عوامل اجتماعی موثر بر آن به روش پیمایش انجام شده است. جمعیت نمونۀ پژوهش را 643 نفر از شهروندان 20 سال به بالای شهر تهران تشکیل میدهند. گرایش به دموکراسی با توجه به مبانی نظری، با دو بعد نگرشی و رفتاری تعریف شده است . بعد نگرشی آن با مولفه های مدارای سیاسی، اثربخشی سیاسی و مخالفت با اقتدارگرایی و بعد رفتاری با مولفههای مشارکت سیاسی و اعتراض به اقتدارگرایی تعریف شده است. یافتههای توصیفی پژوهش بیانگر آن است که میزان گرایش به دموکراسی در بین پاسخگویان چشمگیر نیست، بهطوریکه تنها حدود 4 درصد جمعیت، به میزان زیادی و حدود نیمی از جمعیت نیز به میزان کمی به دموکراسی گرایش دارند. یافتههای تبیینی پژوهش نشانگر آن است که بین گرایش به دموکراسی و عوامل طبقاتی، نظیر سرمایۀ فرهنگی و سرمایۀ اقتصادی و همچنین گرایش به دموکراسی و عوامل فرهنگی مانند تجربۀ اجتماعی دموکراتیک (مدارای اجتماعی، مشارکت اجتماعی، نگرشهای خانوادگی دموکرات ) رابطه ای معنادار وجود دارد؛ بهطوریکه این متغیرها 34 درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین میکنند؛ همچنین در بین متغیرهای مستقل، سرمایۀ فرهنگی بیشترین تاثیر را بر میزان گرایش به دموکراسی دارد

Tendency to Democracy and Study of the Social Elements Related to the Issue; Case Study Citizens of Tehran

This study has investigated the effects of social factors on tendency towards democracy. Data for this analysis were collected from a sle of 643 citizens of Tehran aged 20 years and older. The theoretical framework was formulated using theories of Bourdiou, Inglehart, Habermas and Giddens. Social factors included social class, cultural capital, media usage, and religiosity. Descriptive findings reveal that majority of the Tehrani citizens have low tendency towards democracy. Only 4 percent of them have high level of tendency towards democracy. These citizens were more democratic in their attitudes than in their conducts. Explanatory findings show that there is significant relation among various dimensions of social class (i.e., cultural capital, economic capital and social status) with the tendency towards democracy. In addition, there is also significant correlation between cultural factors (i.e., social tolerance, social participation, democratic attitudes towards family) with the tendency towards democracy. Findings demonstrated that cultural capital was the most significant predictor of the dependent variable