سیاست خارجی ترکیه در قفقاز جنوبی و منافع ایران و روسیه

با به قدرت رسیدن حزب عدالت و توسعه در ترکیه در سال 2002 م یلادی، سیاست خارجی اینکشور در روابط منطقهای و فرامنطقهای دستخوش تغییرات جدی شد . سیاست خارجی ترکیه قبل از2002 یک سیاستخارجی به مراتب غربگرا و تکبعدی بود و این کشور بخش عمده سی است هایخود را در جهت رابطه با غرب به ویژه ایالاتمتحده آمریکا و عضویت در اتحادیه اروپا شکل داده بود .اما با رویکار آمدن دولت عدالتو توسعه، سیاستخارجی ترکیه از یک سیاست تکبعدی تبدیل بهیک سیاستخارجی چندبعدی، عملگرا و منافعمحور در محیط پیرامو نی و جهانی شد . یکی از ابعادمهم این سیاستخارجیِ متحول شده، توجه به مناطق پیرامونی و کشورهای همسایه به منظور افزایشنقش و جایگاه ترکیه در این مناطق از جمله قفقاز جنوبی میباشد . این مقاله در صدد است با روشیتوصیفی و تحلیلی به بررسی جنبههای سیاست خارجی ترک یه در قفقاز و تقابل منافع آن با دو کشورقدرتمند ایران و روسیه در این منطقه از منظر جغرافیای سیاسی بپردازد. سیاستهای ترکیه در این منطقهدر تقابل با منافع ایران و روسیه می باشد و سبب تحدید منافع منطقهای ایران و روسیه شده است . سیوالاصلی مقاله این است که سیاستهای قفقازی ترکیه چه تاثیراتی بر منافع ایران و روسیه گذاشته است کهسبب بهوجود آمدن تقابل منافع میان آنها در قفقاز شده است؟ فرضیه مقاله حاضر نیز این است که،سیاستهای ترکیه در قفقاز، به دلیل تاثیرگذاری مستقیم بر منافع منطقهای ایران و روسیه و تحدید منا فعآنها، سبب به وجود آمدن تقابل منافع میان ترکیه با ایران و روسیه در قفقاز جنوبی شده است.