چارچوبی تحلیلی برای بررسی گفتمان سیاست خارجی امام خمینی(ره) (ایدیولوژی، استراتژی و دیپلماسی)

در پی انقلاب اسلامی و برآمدن نظام جمهوری اسلامی ایران بر فراز خلیج فارس و خاورمیانه،موج تازهای از ایستارها و انگارهها به پهنه سیاستخارجی ایران و ساختار روابط بین الملل وارد شد .اصول و مفاهیم این انقلاب و ساختار سیاسی ن وپدید، عموماً متاثر از اندیشه و عمل امام خمینیبهعنوان ایدیولوگ و رهبر آن بوده است. این نوشتار با به پرسش گرفتن ساختار نشانهشناختی وسامانهمفصلبندی گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، بهدنبال ارایه چارچوبی تبیینی برای تحلیل آن است .برپایه فرضیه نگارندگان، سامانه مفصل بندی گفتمان سیاست خارجی امام خمینی، در چارچوبسهوجهی ایدیولوژی، استراتژی و دیپلماسی تبیینپذیر است . ایدیولوژی، ناظر بر اصول و موازینباورداشتی و اعتقادی است که عموماً از منبع اسلام انقلابی - انتقادی تغذیه می شود . استراتژی،محاسبات امنیتپایه و سیاست سختافزاری، و دیپلماسی الگوهای پذیرفتهشده گفتگو و مذاکره برایدستیابی به منافع ملی را دربرمیگیرد. بروندادهای این گفتمان، خود را بهترتیب در گزارههای استواربر اسلام انقلابی - انتقادی، واقعگرا - عملگرا و مصلحتاندیش - نوگرا نمایان میسازد.