آثار فکری گولنیسم و جنبش نور در سیاست و حکومت ترکیه

جنبش گولن در ترکیه ی نوین، امروزه به عنوان یکی از جریان های مهم فکری در دو حوزه یاسلام مدنی و اسلام سیاسی در آن کشور، و منطقه ی خاورمیانه شناخته شده است. این جنبش،درصدد بهبود اوضاع سیاسی، فرهنگی و اقتصادی جامعه ی ترکیه با استفاده از تفسیر رابطه ای توام بامدارا میان دین و سیاست، اقتصاد ملی و الگوی اسلام لیبرال در عرصه های سیاسی و مدیریتی با تاکید برکار فرهنگی است. طرفداران گولن که خود را به واسطه ی او وارث افکار«بدیع الزمان شیخ سعید نورسی » میدانند، معتقدند که الگوی سیاسی، فکری آنها پاسخگوی نیازهای عمده ی زمانه؛ هم چون « وحدت »، « عدالت » و« توسعه » می باشدو مسایل و اختلافات مزمنی؛ مانند « موضوع کردی »و همزیستی دوازده استان کردنشین ترکیه با ترک ها نیز در قالب تعالیم نورسی و گولن قابل حل می باشد. درعرصه ی خارجی نیز، وحدت در دنیای اسلام، بخشی از تعالیم این جنبش است. آموزش فرهنگی وسیاسی بخشی از اصول جنبش به شمار میآید که هدف آن، تربیت نسل جدیدی است که بتواند باحداکثر استفاده از فرصت های موجود و با اتحاد و آگاهی معنوی در مسیر توسعه ی کشور گام بردارد.بازخوانی بنیادهای فکری و اهداف سیاسی این جنبش از آن رو مهم است که نمیتوان میزان تاثیرگولن در اعتقادات و نظرات سیاسی مقامات گذشته و حال ترکیه مانند« احمد داوود اغلو »،«رجب طیب اردوغان»و« عبدالله گُل » را انکار کرد. سیاست و مواضع داخلی و بین المللی ترک ها در سه دهه ی اخیر از این رهبر فکری و معنوی و جنبش فراگیر او متاثر بوده است. از دهه ی 1980 میلادی بهبعد تمامی نخست وزیران و روسای جمهور ترکیه هر یک به نحوی درصدد برقراری ارتباط حسنه با« فتحاله گولن »و جنبش او ،« گولنیسم » برآمده اند یا اینکه با توجه به نفوذ معنوی و اجتماعی آن، در راه ، فعالیت های دینی و آموزشی این جریان مانع تراشی ننموده اند. این نفوذ معنوی و اجتماعی، در تحولات مختلف کشور ترکیه، مولفه های سیاسی خود را بروز می دهد.