دولت، هویت و سیاست خارجی در ایران معاصر(1390-1304)

نویسندگان در این پژوهش تلاش دارند تا با کنکاش و واکاوی جعب هی سیاه دولت در ایران معاصر؛ بهبررسی؛ مسایل داخلی، ماهی?ت دولت، هوی?ت نوعی و هوی?ت نقشی آ ن و در نهایت آثار این مسایل بررویکردهای سیاست خارجی بپردازن د. در این راستا ابتدا بستر نظری مناسب با است فاده از مبانی مکتبسازندهگرایی و با تاکید بر عوامل و منابع فرهنگی، ارزشی و هنجاری طرح میشود سپس با تشریح چگونگیشکلگیری هوی?ت دولت در ایران معاصر به آسیبشناسی سیاس تگذاری خارجی پرداخته م یشو د. اید هیمحوری مقاله این است که جهتگیریهای سیاست خارجی ایران عمیقاً متاثر از رویکردهای هو ? یتی دولت است،با این وجود به دلیل ضعف یا فقدان نهادهای مدنی، تعاریف هوی?تی دولت نه در تعامل منطقی با ملت بلکه بیشتربر اساس نگرشهای نخبگان سیاسی حاکم شکل میگیرد. چنین فرآیندی آثار زیا نباری بر سیاس تگذاریخارجی ایران داشته و سبب تضییع منافع ملی کشور گردیده است.