دمکراسی انجمنی و بررسی سناریوهای آینده در عراق

پس از سقوط صدام در سال 2003 ساختار اقتداگرایانه حاکم بر عراق تغییر و نوعی دمکراسی موسوم به دمکراسی انجمنی حاکم شد. عبور از دیکتاتوری به دمکراسی گامی رو به جلو بشمار می‌آید اما انجمن‌گرایی و سهیم‌سازی اقوام و اقلیت‌ها در قدرت پیامدهای دیگری نیز بدنبال داشته که بعضاً منجر به بی‌ثباتی و منازعات داخلی گردیده است. رویدادهایی نظیر بحران داعش، کرکوک، رفراندوم استقلال کردستان، اغتشاشات داخلی و قدرت‌گیری جریان صدر، مشکلات تشکیل دولت، مداخلات خارجی، حملات ترکیه به شمال عراق و...، تردیدهایی را در خصوص کارآمدی دمکراسی انجمنی و آینده نظام سیاسی عراق ایجاد کرده است. از طرفی تحولات آینده عراق نقش مهمی در منطقه بویژه کشورهای همسایه نظیر ایران دارد که ارائه تبیین مناسبی در این خصوص از اهداف پژوهش است. پرسش اصلی این است که بر اساس مدل دمکراسی انجمنی و توافق طیف‌های قدرت چه سناریوهایی برای آینده سیاسی عراق محتمل خواهد بود؟ با چهارچوب نظری دمکراسی انجمنی مدل لیجفارت و بر اساس روش آینده‌پژوهی و سناریونویسی چهارگانهgbn ، سناریوهای محتمل آینده عراق کنکاش و چهار سناریوی تجزیه عراق، افزایش واگرایی و بحران، دیکتاتوری وحدت ملی و انسجام ملی شناسایی و بررسی شده است.

the impact of consociational democracy in iraqi kurdistan on iranian kurdish anti-revolution parties

introductioniranian kurdish anti-revolution parties have been a source of insecurity in western iran, undergoing significant changes in their movement over time. following the 1979 islamic revolution, they exploited the vacuum in central power and the nascent revolution, creating instability and insecurity in iran’s territories against the central government and people residing in kurdish regions. later, as the central government established itself and brought peace and order to the country, these parties sought refuge in iraq under saddam hussein’s regime, which was then at war with iran. after saddam’s fall, they fled to northern iraq and iraqi kurdistan, citing a shared kurdish identity as the reason. understanding the roots of their presence in northern iraq and their impact on iraqi kurdistan requires examination of the current power structure in iraq and sociological analysis of its ethnic and religious dynamics, especially during the democratization process in the post-saddam era.the overthrow of saddam hussein had a profound impact on iraq’s political structure, resulting in consociational  democracy as the replacement. consociational   democracy, as an alternative for majoritarian democracy, relies on the cooperation and agreement of the power elite and parties involved in heterogeneous societies. given iraq’s unique cultural, social, and historical factors, it was not feasible for majoritarian democracy to ensure public participation and protect minority rights. even consociational democracy has its own consequences and effects. in iraq, consociational democracy led to changes in the power dynamics and positions of the iraqi kurds. these changes had implications beyond iraq, affecting the kurds of other countries—including iranian kurdish anti-revolution parties—given their shared identity and common historical and cultural background. the main question of the research is, what is the impact of consociational  democracy and the institutionalization of power in iraqi kurdistan on iranian kurdish anti-revolution parties? literature reviewusing analytical and descriptive methods, pourahmadi et al. (2016) examined the obstacles facing the democratization process in iraq. the results revealed multiple factors including ongoing insecurity and political instability, low levels of economic and social development indicators, weak civil political culture, and other factors that exacerbate these crises. nasri and rezaei (2018) adopted an analytical–descriptive approach to examine the limitations and possibilities of the iraqi kurdistan region in achieving independence.