تاثیر ویژه‌پروری در فروپاشی و زوال سیاسی حکومت پهلوی

انقلاب اسلامی ایران به مثابه یک انقلاب اجتماعی، رویدادی منحصربه‌فرد بود. طی این رخداد سلسله پهلوی پس از 53 سال حکومت بر ایران فروپاشید. دغدغه این پژوهش بررسی زمینه‌های فروپاشی این سلسله است. امری که می‌تواند از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد. با توجه به محدودیت‌های پژوهش، مقاله پیش‌رو قصد دارد این مسئله را از منظر مفهوم «ویژه‌پروری» مورد واکاوی قرار دهد. بدین ترتیب پرسش این است که ویژه‌پروری چه تاثیری در فروپاشی و زوال حکومت پهلوی داشت؟ از نظر نویسندگان این پژوهش، ویژه‌پروری  از جمله مهمترین عواملی است که سبب اعتراضات مردمی علیه حکومت شد و نظام پهلوی را به سوی فروپاشی  سوق داد. این مقاله از روش مکانیسم علی (ردیابی فرایند) بهره می‌برد و جمع‌آوری داده‌ها به شکل کتابخانه‌ای صورت می‌گیرد. از منظر محدویت زمانی و مکانی ایران دهه‌های 1340-1350 نقطه تمرکز این پژوهش است.

The effect of patronage on the political collapse and decline of the Pahlavi government

The Islamic revolution of Iran as a social revolution was a unique event. During this event, the Pahlavi dynasty collapsed after 53 years of ruling Iran. This study was conducted to investigate the reasons for the decline and collapse of this dynasty through different aspects. According to the limitations, the researchers examined this issue from the viewpoint of the concept of patronage. Thus, the question in this study was that what effect the corruption had on the collapse and decline of the Pahlavi government. In this study, the researchers mentioned that patronage is one of the most important factors that led to popular protests against the government   and led the Pahlavi regime to collapse. This paper uses the causal mechanism method (process tracking). The data was collected by the library research method. The focus of this research was on time and space constraints of Iran in the 1340s and 1350s.