رویکرد ناتو در قبال افزایش نقش و نفوذ ج.ا.ایران در خاورمیانه

به‌ دلیل رویکرد جمهوری اسلامی ایران در مقابل غرب و بویژه ایالات متحده آمریکا، ایران به عنوان بازیگری تهدیدساز شناخته شده و جایگاه مهمی در رویکرد امنیتی ناتو پیدا نموده است. نگرانی ناتو از گسترش نفوذ ایران در حوزۀ عربی که مصادیق آن را نفوذ در عراق، لبنان، سوریه، یمن و فلسطین اعلام می‌کنند، منجر به اتخاذ سیاست‌هایی از جمله گسترش ناتو به سوی اروپای شرقی، آسیای مرکزی و قفقاز و همکاری‌های نزدیک امنیتی، اطلاعاتی و اقتصادی با کشورهای عربی حاشیۀ خیلج فارس شده است. این مقاله می‌کوشد تا با استفاده از روش تحلیلی   توصیفی به این سوال پاسخ گوید که رویکرد ناتو برای مقابله با نقش جمهوری اسلامی ایران در منطقۀ خاورمیانه چیست؟ یافته‌های تحقیق حاکی از آن است‌ که گسترش ناتو به شرق، ضمن داشتن تاثیرات منفی بر روابط ایران با اتحادیۀ اروپا، جمهوری‌های آسیای‌ مرکزی و قفقاز و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس؛ باعث فشار بیشتر غرب و در راس آن ایالات متحدۀ آمریکا به ایران خواهد گردید. ناتو با هدف کنترل استراتژیک ایران از طریق سیطره بر مسیر عبور انرژی و حمل و نقل و کنترل تحرکات قومی، سیاسی و ایدئولوژیکی سعی در کاهش نقش و نفوذ ایران در منطقه دارد.

NATO’s approach toward increasing influence of Islamic Republic of Iran in the Middle East

Due to the Islamic Republic of Iran’s approach to the West, and especially to the United States, Iran has been recognized as a threatening actor and has found an important place in NATO’s security approach. NATO’s concern over Iran’s growing influence in the Arab world, as exemplified by its influence in Iraq, Lebanon, Syria, Yemen and Palestine, has led to policies such as NATO’s expansion into Eastern Europe, Central Asia and the Caucasus, and close security and intelligence and economic cooperation with the Arab countries and the fringe of the Persian Gulf countries. This article tries to answer this question: What is NATO’s approach to confronting the role of the Islamic Republic of Iran in the Middle East? by using an analyticaldescriptive method. The findings show that NATO’s expansion to the east, while having a negative impact on Iran’s relations with the European Union, the Central Asian and Caucasus republics and the Gulf Cooperation Council, will make West, and the United States  put more pressure on Iran. NATO seeks to reduce Iran’s role and influence in the region with strategically controlling controlling energy and transportation routes and controlling ethnic, political and ideological movements.