تبیین کاستی های صدور انقلاب اسلامی به کشورهای آسیای میانه بر اساس نظریه پخش

پیروزی انقلاب اسلامی ایران بازتاب های گسترده ای در منطقه و جهان به همراه داشت.علی‌رغم اینکه بیشترین تاثیر انقلاب اسلامی در سطح منطقه و همسایگان ایران اتفاق افتاد، شواهد گویای آن است که میزان اثرگذاری انقلاب ایران بر کشورهای آسیای میانه محدود بوده است. این درحالی است که مردمان این منطقه همگی مسلمان بوده و برخی به لحاظ زبانی و برخی به لحاظ تاریخی یا قومی اشتراکاتی با ایران دارند. این پژوهش به دنبال پاسخگویی به این سوال است که چرا انقلاب اسلامی نتوانست تاثیر چشمگیری در این منطقه داشته باشد؟ فرضیه پژوهش به وجود مشکلاتی در ساختار سیاسی کشورهای آسیای میانه برای پذیرش انقلاب و نیز مشکلاتی در داخل ایران برای صدور انقلاب اشاره دارد. برای این منظور از روش علّی و نظریه پخش استفاده شده و یافته های پژوهش نشان می دهد وجود مشکلاتی در مبدا و مقصد پخش از جمله عدم توجه مناسب ایران به منطقه، رویکرد عمل گرایانه سیاست خارجی ایران، وجود دولت های اقتدارگرا در منطقه، وجود رقبای منطقه ای و فرامنطقه ای مهم ترین دلایل ناکامی ایران در صدور انقلاب به این منطقه بوده است.

An Explanation on the Deficit of the Export of Iran’s Islamic Revolution to Central Asian Countries Based on diffusion Theory

The victory of the Islamic Revolution of Iran has had widespread reflections in the region and in the world. Despite the fact that the greatest impact of the Islamic Revolution took place in the region and in Iran’s neighbors, some evidence implying that the extent of the impact of the Iranian revolution on Central Asia countries has been limited. This research seeks to answer the question why the Islamic Revolution failed to have an outstanding effect on the region? The hypothesis of the research points to the existence of problems in the political structure of the Central Asian countries in accepting the revolution, as well as the problems inside Iran to export the revolution. For this purpose, causative method and diffusion theory have been used. The findings of the research show that Some problems in the Origin and destination of the diffusion, including the lack of proper attention of Iran to the region of Central Asia, the pragmatic approach of Iran’s foreign policy, the existence of authoritarian governments in the above region, the existence of regional and transnational rivals and etc. have been the most important reasons for Iran’s failure to export its revolution to the central Asian countries.