آرمان گرایی در شعر، واقع گرایی در سیاست، سیری در اندیشه و عمل سیاسی بهار

در این پژوهش جنبۀ کمتر شناخته شدۀ حیات ملک‌الشعرا  محمد تقی بهار در قلمرو سیاست و تحزب، بررسی و صرفاً به زندگی سیاسی و حزبی او و آرا و اندیشه‌های وی در این زمینه پرداخته شده است. عضویت فعال و رهبری شاخص بهار در احزاب دموکرات عصر مشروطه، دموکرات ایران دهۀ بیست (به زعامت قوام‌السلطنه)، دو حزب کوچکتر آزادی (مربوط به قوام و ارسنجانی)، نمایندگی وی در ادوار سوم تا ششم و پانزدهم مجلس شورای ملی، وزارت فرهنگ او در کابینۀ ائتلافی احمد قوام و دیگر کنش‌های سیاسی و حزبی بهار، بررسی و نظریه سیاسی وی از خلال آرا و مواضع او تبیین شده است. بر این اساس، نظریۀ سیاسی بهار که چارچوب تئوریک این مقاله کشف و استنتاج آن است، واقع‌گرایی سیاسی و تمرکز توجه بر مصالح و منافع ملی بود که در هر دو عرصۀ اندیشه و عمل سیاسی وی تبلور می‌یافت.