علل گسترش روابط استراتژیک ایران با سوریه از حمله آمریکا به عراق تا آغاز بحران در سوریه (2011-2003)
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
اسمعیلی علی ,جانسیز احمد
|
|
منبع
|
پژوهش هاي راهبردي سياست - 1396 - دوره : 6 - شماره : 21 - صفحه:151 -174
|
|
چکیده
|
اتحاد استراتژیک ایران و سوریه از جمله اتحادهای دیرپای منطقهای در خاورمیانه محسوب میشود. اما فاصله زمانی 2003 تا2011 یعنی از حمله امریکا به عراق در مارس 2003 تا شروع نا آرامیها در مارس 2011 در سوریه، روابط استراتژیک جمهوری اسلامی با سوریه گسترش بیشتری یافته است. در همین راستا هدف اصلی این پژوهش پاسخگویی به این سوال محوری است که چرا ایران در فاصله زمانی مارس 2003 تا مارس 2011 در مقایسه با سالهای 2003-1979،گرایش بیشتری به تعمیق روابط استراتژیک خود با سوریه داشته است؟ یافتههای این پژوهش بر این مبنا است که فشارهای سیستمیک به عنوان یک متغیر مستقل، از جمله یک جانبه‌گرایی امریکا در نظام بین‌الملل، اشغال عراق توسط امریکا در سال 2003 و مسئله هسته‌ای ایران، متغیرهای اساسی در تمایل ایران به گسترش روابط استراتژیک با سوریه در بازه زمانی 2011-2003 میباشد. تاثیرگذاری این متغیرها بدون واسطه نبوده بلکه فشارها و تهدیدهای سیستمیک از طریق متغییرهای سطح واحد به خصوص ادراک نخبگان از نظام بین‌الملل، منجر به تمایل ایران به گسترش روابط استراتژیک با سوریه در این فاصله زمانی شده است. روش تحقیق در این نوشتار توصیفی تحلیلی بر مبنای روش کیفی و روش گردآوری داده‌ها، منابع کتابخانه‌ای و اسنادی است.
|
|
کلیدواژه
|
ایران، سوریه، نظام بین الملل، یک جانبه گرایی، ادراک نخبگان
|
|
آدرس
|
دانشگاه گیلان, ایران, دانشگاه گیلان, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
jansiz@guilan.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|