|
|
مالکیت شخص ثالث در ورزش فوتبال
|
|
|
|
|
نویسنده
|
نورزاده بهنام ,نهرینی فریدون ,ایزانلو محسن ,بادینی حسن ,خبیری محمد
|
منبع
|
پژوهش حقوق خصوصي - 1400 - دوره : 10 - شماره : 36 - صفحه:149 -180
|
چکیده
|
«مالکیت شخص ثالث» از جمله محدودیتهای معاملهای در ورزش است که به موجب آن، شخص ثالث در ازای تامین مالی بازیکن یا تزریق نقدینگی به باشگاه، تمام یا بخشی از حقوق اقتصادی بازیکن را بهدست میآورد. برخلاف تصور، این مکانیزم سبب نمیشود که قدرت تصمیمگیری در انعقاد قرارداد، در اختیار شخص ثالث قرار گیرد. در نتیجه، بهمثابه نوعی بردهداری و سلب حرّیت از بازیکن که مساوی با دخالت ثالث در اجرای قرارداد است و همچنین ناقض ماده 960 قانون مدنی و ماده 18 آییننامه تعیین وضعیت و نقلوانتقالات فیفا، نخواهد بود. رویه کشورها در خصوص صحت یا بطلان این مکانیزم یکسان نیست. این مکانیزم بر مبنای کارایی اقتصادی و عدالت، صرفاً موجب استحقاق شخص ثالث در مطالبه از محل هزینه نقلوانتقال بازیکن در آینده میشود بدون اینکه ثروتی به ناحق به ثالث منتقل گردد. مقررات فیفا انجام سرمایهگذاری توسط شخص ثالث را منع نکرده، بلکه وی را از داشتن هرگونه نفوذ در تصمیمگیریهای باشگاه ممنوع نموده است. مکانیزم مذکور، این ویژگی را با خود دارد که به عنوان مدل تجاری فوتبال معرفی گردد.
|
کلیدواژه
|
مالکیت شخص ثالث، محدودیت معاملهای، حقوق اقتصادی، اصل آزادی قراردادی، صنعت فوتبال
|
آدرس
|
دانشگاه تهران، پردیس بینالمللی کیش, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, گروه حقوق خصوصی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, گروه حقوق خصوصی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده حقوق و علوم سیاسی, گروه حقوق خصوصی, ایران, دانشگاه تهران, دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی, ایران
|
پست الکترونیکی
|
mkhabiri@ut.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Third-party Ownership in Football
|
|
|
Authors
|
Noorzadeh Behnam ,Nahreini Fereidoon ,Izanloo Mohsen ,Badini Hasan ,Khabiri Mohammad
|
Abstract
|
&Third Party Ownership& is one of the restraint of Trade Law in Sport, whereby a third party acquires all or part of the player’s economic rights for financing the player or injecting cash into the club. Contrary to the common perception in the field, this mechanism does not grant the decisionmaking power of the contract to a third party, and therefore, this will not lead to a type of slavery or curtail a player’s freedom. As the result, it will not result in the third party’s interference in implementation of the contract which is in breach of Article 960 of the Civil Code and Article 18 of the FIFA Regulations on the Status and Transfer of Players. In practice, various countries adopted different approached to the validity of this mechanism. The present study shows that by relying on economic efficiency and justice this mechanism merely entitles a third party to the player’s incomes in his future transfers without any unfair wealth transfer to third parties. FIFA regulations do not prohibit any investment by a third party, but they have banned him from influencing over club’s decisions. The mechanism could be introduced as a business model for football.
|
Keywords
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|