حق انصراف از انتشار آثار ادبی ( مطالعه تطبیقی در اسناد بین المللی و برخی نظام های حقوقی شناسایی کننده حق )

در برخی نظام های حقوق نوشته، خالقان آثار ادبی، از حق معنوی ویژه ای تحت عنوان حق انصراف از نشر اثر برخوردار هستند. به موجب این حق، چنانچه عقاید خالق بعد از واگذاری حق نشر اثر به دیگری تغییر اساسی کند، وی حق دارد از ادامه انتشار اثر خود جلوگیری کند. همچنیبن در برخی نظام های حقوقی ، این حق بنا به دلایل اقتصادی و عدم بهره برداری ناشر ظرف مدت زمان مشخصی قابل اعمال است. از آنجا که مبنای اصلی این حق، به نظریه شخصیت باز می‌گردد، مدافعان حق انصراف، آن را ابزار مناسبی برای حفظ شخصیت پدید آورنده می‌دانند. در مقابل، نظام های حقوقی مبتنی بر فایده گرایی، به واسطه هزینه های اجرای حق انصراف، از پذیرش آن سرباز می‌زنند. این حق در نظام حقوق داخلی، شناسایی نشده است. با وجود این، با توجه به اینکه مبنای نظام حقوق ادبی و هنری کشورمان، عمدتاً مبتنی بر حفظ شخصیت خالق است وحق انصراف ماهیتاً امتداد حق نشر به شمار می‌رود،در این مقاله حق انصراف از نشر در نظام حقوق داخلی پیشنهاد شده است. با وجود این، به منظور به حداقل رساندن هزینه های اجرا، شرایط و استثنائاتی نیز در نظر گرفته شده است

The right to Withdraw from Publication of Literary Works (Comparative Study of International Instruments and Some Legal Systems Adopting the Right

In some civil law countries, creators of literary works have a special moral right titled withdrawal of publication. By virtue of this right, if the creator’s opinions and believes change drastically after assignment of publishing right, he has the right to prevent further publication of his work and stopping the circulation of his/ her work in the market. Also, in some legal systems, this right can be exercised for economic reasons in case of nonexploitation of the work by the publisher.Since the underlying principle of this right rests on the theory of personality, advocates of the right of withdrawal consider it as a suitable tool to preserve the creator’s personality. In contrast, utilitybased legal systems refuse to accept it because of its huge costs on publishers. This right is not explicitly recognized in the Iranian legal system. However, given that the foundation of literary rights in our country is mainly based on the preservation of creator’s personality, and the right to withdraw is essentially the extension of right to disclosure, this article defends the insertion of this right in Iranian Legal system.