رویکرد نظام حقوقی ایران نسبت به فوت طرفین داوری

همان گونه که دادرسی ضامن حسن اجرای قوانین است، داوری نیز ساز و کاری قراردادی جهت تضمین حسن اجرای قرارداد است. گزاف نیست اگر ادعا شود طرفین یک رابطه‌ی قراردادی ممکن است به اتکای وجود موافقت‌نامه‌ی داوری مبادرت به انعقاد قرارداد ‌نمایند. بنابراین توقع این است که داوری از جایگاهی مستحکم‌تر از یک عقد جایز برخوردار باشد تا کارکردی مناسب با اراده‌ی مشترک طرفین داشته باشد. از یک سو، با غور در آثار نویسندگان، قطعیتی در خصوص لزوم یا جواز موافقت‌نامه‌ی داوری ملاحظه نمی‌شود و از سوی دیگر، بند یک ماده 481 قانون آیین دادرسی مدنی با ضروری دانستن اقاله مکتوب، لزوم موافقت‌نامه‌ی داوری را به ذهن متبادر می‌سازد و در بند دو همان ماده با موثر دانستن فوت هر یک از طرفین آن را به سمت جایز بودن سوق داده است. آثار محدودی که به تفسیر این ماده اختصاص یافته نیز روشن‌گر وضعیت نیست و هر یک از نظر استدلالی به سمتی متمایل است در حالی که از اولین قدم تفسیر یعنی تفسیر لفظی و فرآیند تاریخی تقنین غفلت شده است. در این پژوهش تلاش شده از مسیر مذکور اثبات شود که مقنن فوت هر یک از طرفین را صرفا پس از طرح دعوا موثر در زوال داوری میداند.

Iran’s legal system approach to the death of the parties to the arbitration

As the judicial procedure ensures proper and lawful implementation of the law and statuary regulations, arbitration agreement is made for being sure of good performance of the contractual obligations. It is not exaggerate if assert that the parties may conclude the main contract based on its arbitration clause. So, it is expected that the arbitration agreement or clause has a firmer position than a revocable contract to have a proper function with the wills of the parties. In legal writings and lawyer’s views there is no definitive opinion as to whether or not an arbitration agreement or cause is revocable or Irrevocable, in addition article 481(1) of civil procedure law states that written agreement between the parties is necessary to decline the arbitration agreement which it associates irreconcilability of the arbitration agreement but in article 481(2) has considers death as a cause of declining the arbitration agreement. Researchers have neglected on literal and historical interpretation of the regulations on arbitration. In this research has been attempted through the aforementioned approach means literal and historical interpretation, stabilize inefficacy of each party’s death on arbitration.