اجرای زودهنگام تعهدات قراردادی در فقه ،حقوق ایران واسناد بین المللی

در نظام حقوق قراردادها، قاعده کلی اجرای قرارداد در موعد مقرر است و هرگونه انحراف از چنین قاعده‌ای چه با تاخیر یا عدم اجرای آن، با واکنش سخت قانون‌گذار مواجه شده و همین امر قانون‌گذار رابرآن داشته تادرپاسداشت این قاعده کلی، دست به تاسیس ضمانت اجراهایی بزند. به‌موازات این قاعده کلی، امکان دارد تحت شرایطی، متعهد زودتر از موعد مقرر به اجرای تعهد اقدام کند که از آن به اجرای زودهنگام تعبیر می‌شود و همه تردید‌ها ازاینجا شروع می‌شود که در صورت تعیین زمانی برای اجرای تعهد، آیا متعهد می‌تواند قبل از موعد مقرر، اقدام به اجرای زودهنگام تعهد نماید؟ برخلاف قوانین برخی از کشورها که موضع روشنی دراین‌باره دارند، در مقررات قانونی ایران، اجرای زودهنگام تعهد، برخلاف تاخیر اجرای آن، موردتوجه قرار نگرفته است. در آثار حقوقی نیز چندان سابقه تحلیلی و بررسی موضوع دیده نمی‌شود، اما این موضوع در فقه موردمطالعه قرارگرفته و دیدگاه‌های متفاوتی در خصوص آن ارائه‌شده است. لذا تحلیل و بررسی بیشتر فقهی و حقوقی موضوع، بامطالعه تطبیقی در اسناد بین‌المللی و درنتیجه، ارائه پیشنهادی درراستای الگو گیری قانون‌گذاری آینده در قالب الحاق ماده‌ای به قانون مدنی در مبحث وفای به عهد، موردنظر ماست.