ارتقای بهزیستی روان شناختی در دانشجویان زن ناجا براساس تاب آوری و سازگاری اجتماعی: نقش واسطه ای ذهن آگاهی

زمینه و هدف: دانشجویان زن ناجا به واسطه رشته تحصیلی و نقش خود در خانواده با استرس زیادی مواجه بوده و بهزیستی روان‌شناختی آنها در معرض خطر است. بنابراین یافتن عوامل بالقوه درونی و تقویت آن‌ها برای مقابله با این استرس‌ها بسیار مهم است. در همین راستا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای ذهن آگاهی در ارتقای بهزیستی روانشناختی دانشجویان زن ناجا بر اساس تاب آوری و سازگاری اجتماعی آن‌ها بود. روش: ﺟﺎﻣﻌﮥ آﻣﺎری ﭘﮋوﻫﺶ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن زن داﻧﺸﮕﺎه ﻧﺎﺟﺎی ﺗﻬﺮان ﻣﺸﻐﻮل ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ در ﺳﺎل ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ 1399-1400 بودند که از بین آنها 241 نفر به روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی در دﺳﺘﺮس اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه و به پرسش نامه های بهزیستی روانشناختی ریف (1989) تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) سازگاری اجتماعی بل (1961) و ذهن آگاهی بروان و رایان (2003) پاسخ دادند، از ﭘﺮﺳﺶ ﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه داده ﻫﺎی 208 ﻧﻔﺮ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻮد و وارد ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺷﺪ. یافته ها: مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که مدل پژوهش از برازش نسبتا خوبی برخوردار بود. تحلیل مسیر نیز نشان داد که تاب آوری هم به طور مستقیم و غیرمستقیم قادر به پیش بینی بهزیستی روان‌‌شناختی بود، اما سازگاری اجتماعی نه به طور مستقیم و نه غیر مستفیم بهزیستی روانشناختی را پیش بینی نکرد (p<0/05). نتیجه گیری: نتایج پژوهش ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﺑﺮای ارﺗﻘﺎی ﺑﻬﺰﯾﺴﺘﯽ روان ﺷﻨﺎﺧﺘﯽ داﻧﺸﺠﻮﯾﺎن زن ﻧﺎﺟﺎ ﺑﺎﯾﺪ تمهیداتی درجهت افزایش تاب آوری و ذهن آگاهی آنها در قالب دوره های آموزشی و خدمات روانشناختی دردانشگاه ناجا به صورت حضوری، غیرحضوری و اینترنتی اندیشیده شود.

improving the psychological well-being of police female cadets based on resilience and social adaptation: the mediating role of mind-awareness

background and aim: female police cadets of naja face a lot of stress due to their field of study and their role in the family, and their psychological well-being is at risk; therefore, it is very important to find internal potential factors and strengthen them to deal with these stresses. in this regard, the aim of the present study was to investigate the mediating role of mindfulness in improving the psychological well-being of naja female students based on their resilience and social adaptability. method: the statistical population of the research was the female students of najai university of tehran who were studying in the academic year 2019-2019, and 241 of them were selected by available sampling method and adapted to the psychological well-being questionnaires of reif (1989), resilience, connor and davidson (2003). bell's social (1961) and mental consciousness bervan and ryan (2003) answered. from the obtained questionnaires, the data of 208 people were complete and included in the analysis. results: structural equation modeling showed that the research model had a relatively good fit. path analysis also showed that resilience was able to directly and indirectly predict psychological well-being; but social adjustment neither directly nor indirectly predicted psychological well-being (p<0.05). conclusion: the results of the research show that in order to improve the psychological well-being of naja female students, measures should be taken to increase their resilience and awareness in the form of training courses and psychological services in naja university in person, offline and online