بررسی ظرفیت‌های حقوق بین‌الملل در مبارزه با قاچاق زنان

زمینه و هدف: به رغم پیشرفت قابل ملاحظه حقوق زنان در نظام حقوقی بین‌المللی، آنان کماکان در معرض جرم‌هایی هستند که سبب نقض و حتی سلب حقوق بنیادین آن‌ها می‌شود. قاچاق زنان یکی از این نمونه‌های آشکار اینگونه جرم‌ها است، که با توجه به ماهیت پیچیده و وصف سازمان‌یافتگی آن، مورد توجه مجامع و کنوانسیون‌های بین‌المللی قرار گرفته است. روش: پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی و تحلیلی به مطالعه اسناد بین‌المللی مرتبط با قاچاق زنان در سطح بین‌المللی می‌پردازد. یافته‌ها: در سال‌های اخیر توجه به حقوق زنان در گفتمان بین‌المللی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است، به گونه‌ای که اسناد و کنوانسیون‌ها و کنفرانس‌های بین‌المللی متعدد، تدابیری را در حوزه جرم‌انگاری، حمایت کیفری از بزه‌دیدگان و پیشگیری از بزه‌دیدگی زنان صورت داده‌اند. در تمامی این اسناد قاچاق زنان به عنوان تهدیدی علیه نظم جهانی شناخته شده است. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد حقوق بین‌الملل از ظرفیت‌های قابل توجهی برای مقابله با قاچاق زنان، حمایت از بزه‌دیدگان و پیشگیری از این جرم برخوردار است که البته نیازمند تکامل و پیشرفت است. در این راستا، پروتکل الحاق به کنوانسیون پالرمو پیشرفت‌های قابل ملاحظه‌ای را در تامین اهداف کشورها برای مبارزه موثر با قاچاق زنان به وجود آورده است. همچنین، استفاده از قابلیت‌های دیوان کیفری بین‌المللی برای رسیدگی به برخی اقسام قاچاق زنان می‌تواند شیوه کارایی برای مقابله با این بزهکاری سازمان‌یافته باشد.

Investigating the Capacities of International Law in Fighting against Trafficking in Women

Background and Aim: Despite the significant advancement of women’s rights in the international legal system, they are still subject to crimes that violate and even deprive them of their fundamental rights. Trafficking in women is one of the obvious examples of such crimes, which has been the subject of international conventions and conventions due to its complex nature and organization. Methodology: The present study uses international descriptive and analytical methods to study international documents related to trafficking in women. Findings: In recent years, more attention has been paid to women’s rights in international discourse, so that numerous international documents, conventions, and conferences have introduced measures in the field of crime. There have been allegations of criminal support for victims and prevention of women victims. In all of these documents, trafficking in women has been identified as a threat to world order. Conclusion: It seems that international law has significant capacities to combat trafficking in women, to protect victims and to prevent crime, which of course needs to be improved. In this regard, the Protocol to the Palermo Convention has made considerable progress in meeting the objectives of states to combat trafficking in women more effectively. Also, using the capabilities of the International Criminal Court to deal with some types of trafficking in women can be an effective way of tackling this organized crime.