رابطه قشربندی سنی و جهت گیری های ارزشی نسل جوان در مقایسه با نسل بزرگسال

مقاله حاضر برگرفته از پیمایشی در زمینه شناخت و تحلیل تفاوت جهت گیری های ارزشی (فرد گرایانه– جمع گرایانه) در بین دو گروه نسلی جوان و بزرگسال و رابطه آن با موقعیت ساختاری (قشربندی) دونسل است. نمونه معتبر آماری شامل 248 فرد (زن و مرد) 60-18 ساله (در دو گروه نسلی 18-29 و 40-60 سال) ساکن در خانوارهای شهر تهران بوده اند که با استفاده از روش نمونه گیری احتمالی خوشه ای چند مرحله ای طبقه بندی شده، انتخاب و مورد مطالعه قرارگرفته اند. اطلاعات مورد نیاز نیز از طریق پرسش نامه جمع آوری گردیده است.هدف اصلی این پژوهش، بر اساس رویکرد نظری مبنا، شناخت و تحلیل تفاوت جهت گیری های ارزشی (فردگرایانه–جمع گرایانه) گروه های نسلی جوان و بزرگسال و سنجش ارتباط آن با موقعیت اقتصادی-اجتماعی فعلی و تجارب دوره جامعه پذیری نسل هاست.بر اساس نتایج حاصل، ابتدا تصویری از جهت گیری های ارزشی نسل ها به دست داده شده، سپس تفاوت های مذکور در چارچوب رویکرد و مفهوم نوین قشربندی سنی و رهیافت های مکمل آن، مورد تحلیل جامعه شناختی قرار گرفته است. یافته ها حاکی از آن است که هر چند در جمعیت مورد مطالعه، نسل جوان فردگرا تر و نسل بزرگسال جمع گرا تر بوده اند، اما تفاوت مشاهده شده در جهت گیری های ارزشی، تنها در پایگاه اقتصادی– اجتماعی متوسط معنی دار بوده است. همچنین، نتایج مربوط به تاثیر متغیر میزان قدرت به عنوان مولفه موقعیت ساختاری و نیز ذهنیتی نسل ها، بر روی فردگرایی– جمع گرایی ارزشی نشان می دهد که تفاوت جهت گیری های ارزشی بین گروه های نسلی با میزان برخورداری از قدرت تصمیم گیری در حوزه های استراتژیک زندگی آنان نیز ربط موثق داشته است.در بعد تبیینی مسیله، یافته ها در مجموع با مفروضات نظری رویکرد قشربندی سنی و تضاد ساختی در زمینه اثر تعاملی سن و پایگاه اقتصادی- اجتماعی در تعیین جهت گیری های ارزشی گروه های نسلی، همسو بوده و بر این اساس، قابلیت و کارایی رویکرد مذکور در حوزه مطالعات نابرابری، قشربندی و جهت گیری های ذهنی و فرهنگی نسل ها تایید و پیشنهاد می گردد.