تدوین مدل ارتباطی بین جهت گیری راهبردی و نوآوری سازمانی با گرایش کارآفرینی در وزارت ورزش و جوانان ایران

هدف پژوهش حاضر، تدوین مدل معادلات ساختاری ارتباط بین جهت‌گیری راهبردی و نوآوری سازمانی با گرایش کارآفرینی در وزارت ورزش و جوانان ایران بود. روش پژوهش همبستگی و با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش تمامی کارکنان وزارت ورزش و جوانان کشور در سال 1398 به تعداد 890 نفر (569 مرد،321 زن) بود. با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی 490 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از 3 پرسشنامه استاندارد جهت گیری استراتژیک مورگان و استرانگ (2003)، پرسشنامه نوآوری سازمانی ناسوشن و همکاران (2011) و پرسشنامه گرایش کارآفرینانه مورگان و هاگس (2007) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدل معادلات ساختاری استفاده گردید. نتایج پژوهش نشان داد جهت‌گیری استراتژیک و نوآوری سازمانی بر گرایش کارآفرینانه تاثیر معناداری دارند. خروجی‌های نرم افزار amos نشان‌دهندۀ مناسب بودن مدل ساختاری بود (میزان شاخص‌های 0.94=gfi،0.90= tli ، 0.54= pnfi، 0.92= cfi و 0.078= rmsea نشان‌دهندۀ برازش مدل ساختاری بودند). بر اساس نتایج پژوهش می‌توان اذعان داشت که سازمان‌هایی که جهت‌گیری راهبردی و نوآوری سازمانی را اتخاذ نمایند، بهتر می توانند فرصت‌های کارآفرینانه جذاب را کشف، ایجاد، ارزیابی و استفاده کنند، گرایش کارآفرینانه وزارت ورزش و جوانان و دیگر سازمان‌های ورزشی را قادر می‌سازد تا به طور موثر و کارآمد مزیت رقابتی را ایجاد و تجدید نمایند. همچنین در سازمان‌های ورزشی به مانند سایر سازمان‌ها، می‌توان فرآیندهای جهت‌گیری راهبردی را به‌کار برد تا ارزش بالاتری را برای مدیران و مشتریان سازمان ایجاد کرد.