ارائه مدل ظرفیت کارآفرینی در صنعت ورزش ایران با رویکرد طرح های ترکیبی

کارآفرینی و استفاده از ظرفیت های کارآفرینی است که نیازهای اقتصادی را با ایجاد هزاران کسب و کار جدید مرتفع می کند. هدف این تحقیق، تدوین ارائه مدل ظرفیت کارآفرینی در صنعت ورزش ایران با رویکرد طرح های ترکیبی است.روش پژوهش، ترکیبی اکتشافی دو مرحله ای از نوع ابزار سازی بود. روش پژوهش در بخش کیفی، مطالعه موردی کیفی و مشارکت کنندگان بالقوه  شامل14 نفر از متخصصان عضو هیئت علمی  دانشگاه بودند. رویکرد نمونه گیری، هدفمند و روش نمونه گیری صاحب نظران کلیدی بود. ابزار پژوهش، مصاحبه نیمه ساختارمند بود. روش تحقیق در بخش کمی، توصیفی- پیمایشی و جامعه آماری شامل کلیه مدیران استان کرمان (200 نفر) بود. ابزار مورد استفاده در بخش کمی، مقیاس محقق ساخته بر اساس شبکه تئوری داده- بنیاد بخش کیفی بود. برای بررسی روایی صوری، از نظرات ده تن از اساتید مدیریت ورزشی بهره گرفته شد و برای آزمون روایی محتوایی، سوال های پرسش نامه از مدل لاشه استفاده شد(cvr= 81.0) و روایی محتوایی تایید گردید. همچنین روایی همگرا، پایایی ترکیبی و آلفای کرونباخ  مورد تایید قرار گرفت.  برای تجزیه و تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و مدل معادلات ساختاری برای بررسی برازش مدل تحقیق استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار t شرایط علی بر ظرفیت کارآفرینی 0.64 ، شرایط زمینه ای بر راهبردها 0.47 ، شرایط مداخله گر بر راهبردها 0.40،  ظرفیت کارآفرینی بر راهبردها 0.56 و  راهبردها بر پیامد ها 0.71 تاثیر معناداری را دارند. بنابراین پیشنهاد می شود با ایجاد بستر لازم برای تربیت کارآفرینان ورزشی و ارئه وام های کم بهره و باز پرداخت بلند مدت کسب و کارهای جدیدی راه اندازی شود.

an entrepreneurial capacity model in iran’s sports industry with a combination of design approaches

entrepreneurship and the use of entrepreneurial capacities meet the economic needs by creating thousands of new businesses. the study is to develop an entrepreneurial capacity model in the iranian sports industry with a combined design approach. the research method was a two-step exploratory combination of instrument making. the qualitative research method, qualitative case study, and potential participants included 14 professors. the sampling approach was targeted and the sampling method was key. the research tool was a semi-structured interview. in the quantitative part, the research method was descriptive-survey. the statistical population was included all managers of kerman province (200 people). the instrument used in the quantitative section was the researcher-made scale based on the qualitative data foundation network. for the study of formal validity, the opinions of ten professors of sports management were used and for the content validity of the questionnaire questions, the carcass model was used (cvr = 0/81) and the content validity was confirmed. convergent validity, hybrid reliability, and cronbach’s alpha were also confirmed. descriptive statistics and structural equation modeling were used to analyze the suitability of the research model. the results showed that the t value of causal conditions were of meaningful effect on entrepreneurial capacity of 0/64, contextual conditions on strategies 0/47, intervening conditions on strategies 0/40, entrepreneurial capacity on strategies 0/56 and strategies on the effects of 0/71. therefore, it is suggested that new businesses be set up by creating the necessary platform for training sports entrepreneurs and providing low-interest loans and long-term repayments.