شناسایی چالش‌های مشارکت‌ بین سازمانی در ورزش به منظور اجرای برنامه‌های ورزش برای توسعه و صلح

هدف از این پژوهش، شناسایی چالش های مشارکت بین سازمانی در ورزش به منظور اجرای برنامه های ورزش برای توسعه و صلح بود. روش تحقیق این پژوهش از نوع توصیفی– تحلیلی و از نظر هدف، کاربردی بود که برای جمع آوری داده ها از تکنیک دلفی استفاده شد. به این منظور 25 نفر از خبرگان دارای سمت اجرایی در سازمان های ورزشی به روش غیرتصادفی هدفمند انتخاب شدند و تکنیک دلفی تا 3دور برای برقراری توافق نظری میان آن ها ادامه یافت. برای تحلیل داده ها، از آمار توصیفی و جهت بررسی توافق نظری میان خبرگان از آزمون ناپارامتریکw کندال استفاده گردید. در نهایت یافته های  تحقیق 22 چالش در زمینه مشارکت بین سازمانی به منظور اجرای برنامه های ورزش برای توسعه و صلح را شناسایی کرد که مهمترین آنها عبارت بودند از:  عدم وجود یک سازمان منسجم در جهت برنامه های توسعه و صلح، پرهزینه و زمانبر بودن پروژه های ورزش برای توسعه و صلح، بی اعتمادی مسئولان نسبت به تاثیر ورزش بر توسعه و صلح، عدم رسمیت برنامه های توسعه و صلح و عدم آگاهی مسئولان و کارکنان سازمان های ورزشی از برنامه های ورزش برای توسعه وصلح. امید است متولیان ورزش کشور با استفاده از نتایج این تحقیق، زمینه مشارکت سازمان های ورزشی در اجرای برنامه های ورزش برای توسعه و صلح را فراهم نمایند.

challenges of inter organizational partnership in sports in order to implement sports programs for development and peace

the study is to identify the challenges of inter organizational partnership in sports in order to implement sports programs for development and peace. the research method was descriptive analytical and applied in terms of purpose and delphi technique was used to collect the data. 25 experts with executive positions in sports organizations were selected by targeted non random methods, and delphi’s technique continued for up to 3 rounds to establish a theoretical agreement between them. descriptive statistics were used to analyze the data and kendall’s w nonparametric test was used to examine the theoretical agreement between the experts. finally, the research findings identified 22 challenges related to inter organizational partnership in the implementation of sports programs for development and peace, the most important of which are the lack of a coherent organization for development and peace programs, costly and time consuming projects, sports for development and peace, officials’ distrust of the impact of sport on development and peace, lack of recognition of development and peace programs and lack of awareness among officials and employees of sports organizations about sports programs for development and peace. it is hoped that the country’s sports authorities, using the results of this research, will provide the ground for the partnership of sports organizations in the implementation of sports programs for development and peace.