تاثیر آشنایی با میراث فرهنگی بر مدیریت توسعه سرمایه فرهنگی جوانان شهر تهران

از آنجا که سرمایه فرهنگی یکی از عوامل توسعه پایدار شناخته شده است، شناخت و آشنایی با میراث فرهنگی که یکی از مولفه های توسعه سرمایه فرهنگی می باشد، می تواند به عنوان عاملی هویت ساز سطح فرهنگی جوانان را ارتقا بخشد و مسیر رسیدن به توسعه پایدار را تسهیل نماید. هدف این مقاله، مدیریت توسعه سرمایه فرهنگی در جوانان است که در پی تاثیر معنی دار شناخت از تاریخ فرهنگی ایران می باشد. روش پژوهش از ﻧﻈﺮ هدف، کاربردی و روش ﮔﺮدآوری اﻃﻼﻋﺎت، توصیفی ﭘﻴﻤﺎﻳﺸﻲ است. جامعه نمونه 385 نفر از جوانان شهر تهران است که در بازه سنی 18 تا 35 سال از طریق نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار اصلی پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته است که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، بالای 0.7 تایید شده است. ﺑﺮای ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ داده ﻫﺎ در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر ﺗﻮﺻﻴﻔﻲ از ﻧﺮم اﻓﺰار 32  spss و در ﺳﻄﺢ آﻣﺎر استنباطی از ﻧﺮم اﻓﺰار pls استفاده گردیده است. یافته های پژوهش نشان داد که میان متغیر شناخت میراث فرهنگی و توسعه سرمایه فرهنگی در جوانان همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد و آشنایی با میراث فرهنگی بدرستی می تواند توسعه سرمایه فرهنگی را در جوانان پیش بینی و تبیین نماید.

Effect of Recognizing Cultural Heritage on the Management of Youth Cultural Capital Development in Tehran

Since cultural capital is known as one of the factors of sustainable development, knowledge and acquaintance with cultural heritage which is one of the components of cultural capital development, can promote the cultural level of youth and facilitate the path to sustainable development. The study is to manage the development of cultural capital in youth, which seeks the effect of awareness of Iran’s cultural history on the development of cultural capital youth. Also, it is to investigate the relationship between the cultural heritage recognition variable as a correct knowledge of Iran’s cultural history and cultural capital development management in the youth of Tehran. The research method was applied in terms of purpose and the method was descriptive. Based on the Cochran’s formula, the sample population was 385 young people in Tehran who have been selected through random cluster sampling in the age range of 18 to 35 years according to the decision of the Supreme Youth Council. The main research tool was a researchermade questionnaire that its reliability was confirmed using Cronbach’s alpha coefficient above 0/7. At the level of descriptive statistics, SPSS 32 and in inferential level, PLS were used as the software.The results showed that there is a positive and significant correlation between the variables of cultural heritage recognition and development of cultural capital in the youth of Tehran and the component of cultural heritage recognition can correctly predict and explain the development of cultural capital in youth.