نقش شفقت به خود در رفتارهای پرخطر دانشجویان

هدف این پژوهش، تعیین نقش شفقت به خود در رفتارهای پرخطر دانشجویان می‌باشد. در یک بررسی توصیفی از نوع همبستگی، 273 (170 دختر و 103 پسر) دانشجو به شیوه نمونه گیری خوشه ای چند مرحله‌ای در پژوهش شرکت نمودند و به پرسشنامه‌های شفقت به خود (نف، 2009) و پرسشنامه رفتارهای پرخطر بررسی ملی رفتارهای پرخطر دانشجویان آمریکا(nchrbs) نسخه 2007 پاسخ دادند. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تی، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون انجام گرفت. نتایج نشان داد که شفقت به خود رابطه منفی و معنی‌داری با رفتارهای پرخطر دارد (0.00 =p). قضاوت درباره خود به عنوان یکی از سه بعد شفقت به خود بیش‌ترین تاثیر رگرسیونی را در کاهش رفتارهای پرخطر دارد. درمجموع، مولفه های شفقت به خود تواماً 12.7 درصد از واریانس رفتارهای پر خطر را تبیین می کنند. براساس داده‌های به دست آمده می توان نتیجه گرفت که شفقت به خود جوانان به عنوان یکی از عوامل افزایش دهنده سلامت روان سبب کاهش رفتارهای پرخطر می‌شود. بنابراین می‌تواند در امر پیشگیری از رفتارهای پرخطر اهمیت بالایی داشته باشد.