بررسی تاثیر انواع اعتبارات بانکی نظام بانکداری بدون‌ربا بر رکودتورمی در ایران

عمده تجهیز و تخصیص اعتبارات در اقتصاد ایران، توسط نظام بانکی صورت می‌گیرد. از این‌رو با توجه به نقش بانک‌ها در اقتصاد کشور خصوصاً تامین مالی بنگاه‌های اقتصادی، بررسی تاثیر و نقش تسهیلات بانکی از طریق عقود مختلف بر پدیده رکود تورمی امری ضروری است. کانال اعتبارات بانکی یکی از کانال های انتقال پولی در سازوکار انتقال سیاست پولی است و سیاست‌های پولی بانک مرکزی از طریق کانال اعتباردهی بانکی به‌وسیله عقود مختلف و اوراق مشارکت بانک مرکزی، اجرا می‌شود. در این پژوهش تاثیر عقود مشارکتی، عقود مبادله‌ای، سرمایه‌گذاری مستقیم و قرض‌الحسنه بر رکود تورمی کشور موردبررسی قرار گرفته است. بدین‌منظور با استفاده از داده های فصلی تسهیلات مبتنی‌بر قراردادهای اسلامی در کنار متغیّرهای نرخ ارز، درآمد های نفتی و هزینه‌های دولت طی دوره زمانی سال 791395، در چارچوب مدل خودرگرسیون برداری بیزین و پیشین نرمال ویشارتِ سیمز ژا مورد‌ارزیابی قرار گرفته است. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد که افزایش سطح تسهیلات در چارچوب عقود مشارکتی، قرض‌الحسنه و سرمایه‌گذاری مستقیم، باعث افزایش نسبی و محدود رکود تورمی می‌شود و در مقابل عقود مبادله‌ای، کاهش رکود تورمی را به‌دنبال دارد.

Investigating the Impact of Different Credits of free usury (interest) banking system on Stagflation in Iran

Major equipping and allocation of credits in the Iranian economy is carried out by the banking system. Therefore, considering the role of banks in the economy, especially the financing of economic enterprises, the impact of banking facilities through various contracts on the phenomenon of stagflation is essential. The bank credit channel is one of the channels of monetary transfer in the mechanism of monetary policy transfer, and monetary policy of the central bank is implemented through a variety of contracts through a bank crediting channel. In this research, the effect of Participative contracts, exchangeable contracts, direct investment and QarzolHasaneh contracts in free usury (interest) banking on Stagflation in Iran has been studied. For this purpose, by Using the seasonal data of Islamicbased facilities along with exchange rate, oil revenues and government expenditures variables during the period of 20002016, within the framework of the BVAR model and the NormalWishart prior of SimsZha has been evaluated. The results show that increasing the level of facilities within the framework of Participative contracts, direct investment and QarzolHasaneh contracts leads to a relative and limited increase of stagflation, and in contrast to the exchangeable contracts, leads to a reduction of stagflation.